Uzun zamandır okuduğum en güzel ve ilgi çekici kitaplardan biri oldu, özellikle çok beğendiğim “Sessiz Hasta “ kadar beni etkiledi diyebilirim. Polisiye-Gerilim açısından konusu ve kurgusu öylesine güzeldi ki son sayfalara kadar heyecanını asla terketmedi ve finale götürdü. Sizlere de önerimdir.
Büyük üstad anlatılmaz. Sadece, saygıyla sevgiyle okunur.
Rahmetle, Özlemle anılır.
Terketmedi sevdan beni
Aç kaldım susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça…
Ve ellerim kelepçede,
Suç ve ceza bence kader mahkumlarına bir armağan diye düşünüyorum o kadar gerçek o kadar hayatın içinden inançsız birisinin yani ateist birinin dostoyevskinin dediği gibi lazarusun yeniden dirilişi adam yazmış yazmamış sanki yaşamış düşünsenize çevremizde kaç tane raskolnikov yaşıyor ve burada raskol tüm kader maymunlarını temsil ediyor gelin hem
Hasretinden prangalar nasıl eskitilir ki?
İncelemeye başlamadan önce bana bu kitabı hediye ederek Ahmed Arif ile tanışmama vesile olan Dua hanıma teşekkür ederim :) (
DUA)
Ben çok dar görüşlü bir insanımdır şiir konusunda. Küçükken Süreya ile tanıştım ve onu asla bırakmadım.
Turgut Uyar geldi sonra Nazım Hikmet geldi ama