senin hayatının beni gülünç vaziyete düşürmesinden korkuyorum.Sen de küçük zevklerin için beni bu kadar küçültme.Küçültüyorsun demiyorum ama küçültebilirsin.Fakat o zaman, emin ol ki, kaybedeceğin şey daha büyüktür.Bu ben değilim. Sadece sana karşı olan hissim,sana bu kadar bağlı bir insanı,seni deli gibi seven bir insanı mühimsemezsen herhalde hata edersin.Resimler de, sözlerde, hatıralarda, kokularda, renklerde, her şeyde seni arıyorum. Yattığım vakitler yalnız seni düşünüyorum. Bütün bunları sen benim söylememe hacet kalmadan bilmeliydin.Bana,benden hiçbir şey işitmeden inanmalıydın.
Her şeyini,vücudunun sıcaklığını, yumuşaklığını,göğsünün temasını.Bunları yalnız sende düşünüyorum,canım sevgilim.
Şimdi bulabildiğim tüm soru cümlelerini üst üste yığıp, bulabildiğim en merhametli cevabın dizlerine yaslamak istiyorum başımı. Bulabildiğim en müşfik cümlenin önünde bir an olsun düşünmeksizin iyiden iyiye bitik, yorgun vücudumu yere bırakmak istiyorum. Uzanmak ve hangi günahtan kalma olduğunu kestiremediğim acıların yorgunluğunu bir parça olsun üzerimden atmak istiyorum.
Uyumalıyım.
Hayatımın parçalarını nasıl bir araya getirebileceğim konusunda en küçük bir fikrim bile yok. Nerden başlamalı ki?
Başı ve sonu iç içe geçmiş bir hikayede ortaya çıkacağı anı karıştırmış bir kahraman gibiyim.
Nerede ortaya çıksam yanlış karedeyim.
Kalbimden neler geçtiğini, kafamda biriktirdiklerimi, tasarladığım her şeyi bildiğini düşünüyorum. En azından tüm bunları hissettiğini.
Belki de böyle bir beklenti benimkisi.
Çünkü bunları sana asla söylemeyeceğim.
Asla söyleyemeyeceğim.
Oysa o kadar dilimin ucundalar ki…
Rüzgar esse düşecekmiş gibi, gözlerime baksan, giderken başını bir kez geriye çevirsen, ağzımdan dökülüverecek kadar dilimin ucunda.
Uzunca susuşlarım, ağzımı bile açmadan öylece kalakalıp, bakışlarımı kaçırışım hep bundan.
Burada hava her geçen gün biraz daha soğuyor.
Zaman diyorum, biraz daha zaman.
Dilimin ucundaki kelimeler bu kış da donmazsa bir dahaki yıl uçmayı öğrenecekler.
Biraz zaman diyorum.
Kalbimin bir yanı sıcak kalabilirse bu kış, bir delilik daha yapacağım.
Ne bir portakal bahçesinde dolaştım ne de bir posta treninde yolculuk ettim.
Çiçekler bir açmaya görsün, bir çılgınlık yapıp hatır için öleceğim…
Aslında seni çok özledim…
"Seni oluşturan normallik bu," Bir süre orada kalıyorum, ortalıkta dolaşıyorum, son birkaç ayın düşüncelerini silkeleyip şimdi bunun üzerine düşünüyorum.
Can yayınları
En ağır işçi benim
Gün 24 saat seni düşünüyorum.
Sayfa 55Kitabı okuyor
Seni, baharmışın gibi düşünüyorum,
Seni, Diyarbekir gibi,
Nelere, nelere baskın gelmez ki
Seni düşünmenin tadı...
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde;
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa;
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde;
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa;
Bil ki seni düşünüyorum.
Baban, Cemil Gezmiş
“Oğlum Deniz, 12 Ocak’tan beri Türkiye radyolarında ve basında banka soygunu ile ilgili haberleri büyük bir üzüntü içinde takip ediyorum. Kendi kendime bu suçun faili olup olamayacağını düşünüyorum ve bunun için çok önceleri yeniden yaşamış gibi canlandırıyorum hayalimde. Karlı bir şubat sabahı Ayaş’ta dünyaya gözlerini açtığın zaman ilk işin
seni düşünüyorum
kimseye belli etmeden
Bu manasızlığın ortasında önce herkesi, sonra da sevgilim, bilhassa seni düşünüyorum. Onlarsız, sensiz hiçbir şeyin manası yok. Âşığım da onun için.
Sayfa 29Kitabı okuyor
HAVUZ BAŞI
Beyazıt Havuzu'nun kenarındaki kanepelerden birine oturmuş sizi bekliyorum. Yaşını almış bir adamın yirmi yaşındaki çocuk kederlerini, sevinçlerini yaşaması ne demektir, diye düşünüyorum: Belki, bir geç olma hadisesi. Belki de bir çeşit hazları, kederleri, çocuklukları uzatma temayülü. Ama bu uzayan yaz, kışın gelmeyeceğine alamet
Seni yaşıyorum,
Seni düşünüyorum yoksunluğunla
"O artık benim için bir ölüdür" demişsin.
Seni bunca sevene acı bir sitem mi bu?
Ayrılıklar içinde taş mı kesildi kalbin
Hiç unutmam dediğin günleri unuttun mu?
Bir ev hatırlıyorum sonra küçük bir oda
Ve hazdan yeryüzüne kaybolmuş iki kişi
Ellerini sürdüğün her şey güzel olmasa
İnan her gün yaşıyorum geçmişi
Değil seviştiğimiz o eşsiz birkaç ayı
Bir elmas parçasını ustaca işler gibi
Bir bir düşünüyorum geçen her dakikayı
Dilerim yeniden doğ gel de güneşler gibi
Mahzun dudaklarımda aşkın ateşini yak
Sevenler için değil yaşarken ölü olmak.
Mustafa Kemal içini çekerek, "Ah, Selanik…”dedi. "Seni bir daha Türk olarak görebilecek miyim?"
"Çocuklar; şu topraklardan ayrılmaya gönlüm bir türlü razı olmuyor. Saatlerce üzüntüyle hep bunu düşünüyorum. Zihnim daima bununla
meşgul. Bugün çaresiz buradan ayrılacağım fakat bir şartla ki o da çok kısa bir gelecekte, yine ve hem de yalnız buralara kadar değil daha ileri gitmek için tekrar geleceğim." dedi.
