Fakat ne yazık ki, insan hayatında trajedi daha çok albayım. İnsan, çarkları tersine çeviremiyor. Ah, ne olurdu bazı sözleri hiç söylememiş olsaydım! Seni, bütün kötülüklerinle birlikte seviyoruz, diyorlar ya, ondan istemiyorum işte. Sevseler de neden hiç unutamıyorlar? Genel af ne zaman çıkacak albayım? Hani bütün sonuçlarıyla suçları affeder ya, ne zaman kavuşacağız ona?
İletişimKitabı okudu
"Bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi," dedi çocuk.
"Ben de," dedi köstebek, "ama biz seni seviyoruz, sevgi insana yuvasını buldurur."
"Bence herkes yuvasına dönmeye çalışıyor, o kadar," dedi köstebek.
“Büyük velîlerden biri, bu inceliği çok iyi bilen fakat bir noktasında belki tereddüdü olan bir velî o kadar aç kalıyor ki -böyle üstüste aç durmak mekruhtur; onu da haber vereyim! Şeriatten başka hiçbir çare yoktur. Şeraitin yönünü anlayacaksınız, her şeyin mizanı, o sır âlemi- nefsinin ağzından bir köpek şeklinde çıktığını ve yerdeki bir tabak yemeğe doğru süründüğünü görüyor ve bağrıyor:
“-Oh, benden gittin!.. Seni bir daha ağzıma almıyacağım!..”
O zaman bir nida duyuyor:
“-Onu ağzına al, biz seni onunla seviyoruz!”
Hani bazen kaybetmemek için fedakarlıklar yapıp yine de kaybediyorsun ya, Sonra 'ben nerede hata yaptım?' Diye kendini sorguluyorsun ya hani... İşte o hatayı davranışlarında değil, yüreğinde ara arkadaşım. Çünkü sen, onu hiç hak etmediği kadar çok sevdin! Hepsi bu.. İnsanı en çok üzen, en çok sevdikleri olur… Günlerdir uyuyamamanın nedeni bir zamanlar birlikte huzurla uyuduğun kişidir. Şimdi seni deli gibi ağlatan kişi daha önce yüzünü en çok gülümsetendir. Bütün hayallerini yıkan, bir zamanlar en güzel hayalleri birlikte kurduğun kişidir. Seni üzen bir başkası değil aslında, sana en çok zarar veren içinde büyüttüğün sevginin kendisi. Çok fazla değer verdiğimiz için çok çabuk değer kaybediyoruz. Bizler aslında acıya aşık oluyoruz.. Canımızı en çok kim yakacaksa gidip onu buluyor, onu seviyoruz..
Sizde de olmadı mı böyle?
Seni bir martı olarak seviyoruz. Senin de bizi sevdiğini, bizim senin dostların, ailen olduğumuzu hissediyoruz ve bil ki senin sayende biz, göğsümüzü gururla kabartan bir şey öğrendik: Farklı bir varlığı beğenmeyi, sevmeyi ve ona saygı göstermeyi. Bize benzeyenleri kabullenmek ve sevmek çok kolaydır, ama farklı biriyle bu çok zordur ve sen bunu başarmamızda bize yardım ettin.
Sayfa 94 - Can Çocuk YayınlarıKitabı okudu
Ne gün batışı ölümlerin üzüncüne
ne tan atışı doğumların sevincine
ey bir elinde mezarcılar yaratan
bir elinde ebeler koşturan doğa
bu seslenişimiz yalnızca sana
ölmesine ölüyoruz ya
sevmesine seviyoruz ya seni
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
#128004419
