Hiçbir uğraş, hiçbir umut, seni düşünebilmek, seni anlayıp sevmek, seni dinlemek kadar haz vermiyor
Zaman çok kısa sevin değer verin saygı gösterin kocaman sarılın....
TAŞLARA VURAN ACI
Hatice, dedim. Ben Leyla’yım, dedi.
Ürperdim. Yol kayboldu. Ay sustu.
Rüzgâr bütün yapraklardan çekildi.
Yalnızlık işte, dedim.
Yok, dedi, sevmek arzusu.
Bir tek ölüler yalnızdır.
Bir daha ürperdim. Gülümsedi.
Su gülümsedi. Kedi kalbime yürüdü.
İnsanlar, dedim, konuşmuyor, dinlemiyor
Herkes bir top pıtrak ötekinin ağzında.
Korku, dedi.
Yazdıklarımı yapay zekayla şarkıya çeviriyorum
instagram.com/stories/dipnott...
Sözler
İsmini sorsaydım keşke
Öyle güzel... Burada duralım Merham.
Hazır önüme bir keşke daha gelmişken.
Şu keşke mevzusu...
Bir gün bir keşke gibi olursam
Ulaşılmaz, faydasız aynı zamanda ölümsüz bir duygu gibi.
Yani her şey sona erdiğinde.
Hayat
Ah benim aptal orospum,seni sevmek isteyen birine yalandan başka hiç birsey söyleme..
Özdemir Asaf
Ben sana hep üşüyordum
Çünkü kıştım.
Nakıştım, bakıştım...
İnkâr etmiyorum da bunu
Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım.
Ve lütfen inkâr etme,
Sana en çok ben yakıştım.
Seni her özlediğimde elemli bir keder kaplıyor ruhumu
Sevmek elem miydi
Ben mi bilemedim sevmesini
Yada sana anlamsız bir
Güzellikler mi yükledim
Bu elem bu keder
Ben bunu hak etmedim
Güzel olan
Her günü seninle tekrar tekrar yaşamak
Erimek yarını olmayan zamanlarda
Durdurmak bir yerde bütün saatleri
Bütün kuralları kırıp parçalamak
Sonra varmak o yerlere
Mevsimlere dur demek
Kar yağarken çiçek açtırmak ağaçlara
Güneşi bir akşam saatinde tutup bırakmamak
Sonra doldurmak ay ışığını kadehlere
Delicesine içmek
Ve unutabilmek her şeyi ansızın
Sevmek seni en yücesiyle sevgilerin
Birlikte geçmiş, gelecek bütün çağları aşmak
Güzel olan
Sevmek seni Tanrılar gibi
Seninle Tanrılaşmak... 
Ümit Yaşar Oğuzcan
Yaşamak :
ümitli bir iştir.
yaşamak:
Sevgilim.
seni sevmek gibi ciddi bir iştir...
Seni sevmek, felsefedir kusursuz
İmandır, korkunç sabırlı
Seni sevmek, felsefedir kusursuz
İmandır, korkunç sabırlı…
Ahmed Arif
Bir Şeyi Sahiplendikçe Onunla Çatışma Oranı da Artar
Çok seversin, hani öyle böyle değil, bildiğin sırılsıklam... Sevince, çok sevince ortaya çıkar bu
durum.
Kaybetmek istemezsin, en lanetli rüyaları görürsün uğruna, dua edersin bir ömür beraber olmak
için. Sevmek uğruna kendine hâkim olamazsın, zihnin ve duygularına hâkim olamazsın, daha çok
sahiplenmek, daha çok bağlanmak, daha çok yakın olmak istersin. Sen istedikçe bir şeyler yolunda
gitmez, ilişki rayından çıkar. Saçmalamaya başlarsın, hak iddia edersin, kıskanırsın. Sonra daha çok
sahiplenmek istersin.
Artık kısırdöngü halini alır bu olay, yaptıkça kötü olur, kötü olduğunu gördükçe yaparsın. Onu
ortadan kaldırmak istersin, ama yapamazsın. Her şeyiyle seni hissetmediğini düşünmek seni daha kötü
yapar. Yapsan da yapmasan da işin içinden çıkılmaz bir sonuç ortaya çıkar.
Son anda kazandığın şey, sana boyun eğmiş bir sevgili ya da sana veda etmiş bir sevgili olur.
Şair de söylemiş zamanında: Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın
Sevmek bu galiba...
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen
Rüzgarların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini.
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür,
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.
Cahit Sıtkı Tarancı
Kimse yokluğunda bunca sevilmedi
Kimse yokluğunda ilahlaşmadı bu kadar
Saçların böyle daha güzel
Sen daha güzelsin
Gelecek mutlu günlerin ışığında
Her şey daha güzel
Ne var ki ayrılığın adı kötüye çıkmış
Yoksa bin yıl daha yaşamak isterdim
Ve seni bin yıl daha
Ayrılıklar içinde sevmek isterdim
Ama biliyorsun nihayet ben de insanım
Umutsuzluğa düştüğüm anlar oluyor
Hiç gelmeyeceksin sanıyorum
O zaman kurşun gibi bir korku saplanıyor kalbime
Katran gibi bir yalnızlıktır sarıyor içimi
Yalnızlığımdan utanıyorum