Seni seviyorum da
Seni sevmeyi eskisi kadar sevmiyorum
Çünkü artık onu benden aldın
Sen aldın ben yapmadım
Cocukken beni etkileyen romanlardan biri don kisot tu , yenilmez hayali dusmanlara saldiran , asil , nazik ve inatci , don kisot bir hayal icinde en buyuk dusmani olan devlere saldiriyordu, ozgurluk icin, adalet icin yeldegirmenlere saldiran bir kahramandi donkisot, bu romanda beni etkileyen sey yasamim boyunca beni takip etti, cunki hayali
Şerefe dostlar
Ya beni var ya, başka ellere düşüren o yâr utansın. Ben bugün farklı şeyler düşünmektense, seni hayal edip yatardım. Sabah kalkar seni arardım, öğlen yanına gelir, akşama kadar gezerdim. 1 aylık plan hazırladım seni mutlu etmek için. Birçok şey yapardım da,, şimdi bunları kime yapacağım diye düşünüyorum. Acaba yine aynısı mı olacak, acaba, acaba.. Nedenler bitti acabalar başladı.. O kadar çok şey var ki içimde.. Başlı başına bir roman konusu.. Keşke hiç yazmayı öğrenmeseydim. Aşıksan ya şair ya sahroş demişler ya.. Ben ikisini de olamadım da,, ortaya karışık bir şeyler işte.. Sızlansam kime ne diyeceğim? Kaderi yaratıcısına mı şikayet edeceğim? Ya da seni kime? Yaratıcıya şikayet edemem. Olur da ahım geçer diye korkuyorum, âh edemiyorum sana. Zaten kırılmış bir kızsın, daha da kırıl istemiyorum. Sen bir parça daha kırılma diye, ben bin parçaya bölündüm haberin yok.. Aldatılmamın şerefine en fazla mutluluklar dilerim, kadehimi buna kaldırırım. Ama öldürdüm seni kalbimde. Artık sevmiyorum. Bir âhım vardı, yanına kâr kalsın. Yaşattıklarını yaşama, mutlu ol ve birdaha karşıma çıkma elveda..
Seni sevmiyorum, hiçbir dünyada ve olasılıkta bu değişmeyecek. Ruhuma yabancısın.