Yalçın bir kayaya benzersin,
-yekpare, doruklara uzanan,
Mağrursun, öfkelisin ve gölgende yaşanmamış
-anların ağırlığı -gizli şeyleri,
Başkaları etseydi bu lafları bana
-kim bilir kaç kere kırardım çenelerini,
Latifelerinde yine de her zaman bir gerçek saklı,
Ve varlığın bir söğüt kadar huzur verir bana,
Çocuktuk daha, toyduk,
Elimizde bir parça
Yaşadığım tüm acıları, yaptığım bütün kötülükleri, pişmanlıklarımı, hatalarımı akla. Başına çiçekten taçlar yapayım, sana şiirler yazayım, seni her gece masallar anlatarak uyutayım. Bazı akşamlar DVD'de film seyredelim seninle. Birlikte hüzünlenelim, birlikte gülelim. Sanat galerileri gezelim. Sen benden daha çok anla modern sanatı.
Sayfa 14Kitabı okudu
Seni Unutmak Mı
Asla unutamam!
Unutamam mümkün değil
Unutmam için ölmem lazım
Onunda günü belli değil.
Bugün mü bugünden yakın mı?
Ama sen beni asla unutamazsın
Senin de unutman için
Sayfa 21Kitabı okudu
Gözlerim gözlerinin üzerinde,
Ne varsa geçmişe dair hepsini atmışım.
Bir seni almışım yanıma, bir de sevdamı…
Gerçek nedir, ya hayal, unutmuşum hepsini…
Bir sana sarılıyorum, bir de yüreğimdeki sevdaya,
Bir de yıldızlar örtüyor üzerimizi,
Her biri aşk dolu yıldızlar…
Teninden yayılan sıcaklık deliyor gecenin karanlığını…
En gerçek şey, tek
"Bir elmanın kırmızı olması, bir gülün öyle kokması, bir derdin halledilmesinin ardından gelen ferahlık kadar sıradan ve güzeldir hata yapmak da. Aşka çılgınlığın yakıştığı çağları neden unutalım? Neden tarihin çuvalına tıkalım tatlı serseriliği, az biraz sergüzeşt olmayı?! Ilımlılık mı kurtaracak insanlığı? Alttan alma mı örtecek bunca çirkefi, zorluğu, belayı? Demokrasi, senin saçlarından güzel olamaz. Senin yüzünden daha güzel olamaz krediler, faizler, repolar, tahviller. Dünyanın en uzun gecesi 21 Aralık değil, beni terk ettiğin gecedir. Beni üzdüğün, yorduğun, yıprattığın gecedir. Bir kabahat mi gerçekten kendi dışında birine hayranlık beslemek?! Gerçekten kırıyorsun beni,
Bir nedeni yok. Yalnızca öptüm."
Sayfa 83 - Küçük İskenderKitabı okudu
Her seye ragmen bu yeryuzunde sarkilar soyledik.’ Seni dusununce bu soz geliyor aklima. Her seye ragmen bu yeryuzunde sarkilar soyledik, yan yana fotograflar cektirdik, gulduk, sevindik, eglendik… Gun oldu sadece birbirimize guvendik, birbirimize sarildik, birbirimizin kollarinda agladik. Uykularimizdan uyanip uyanip
birbirimizi optugumuz geceleri unutalim mi? Sabahlari gunaydinlar dedigimizi, boylece gunlerin aydinlandigini… Unutmayalim bunlari. Ama cok da hatirlamayalim artik neme lazim, seytan doldurur. Her sey icin tesekkurler faslinda oyalanmak istemiyorum, zaten biliyorsun. Bu kacinci vedalasmamiz diye soracak olursan, sonuncusu derim. Bu mektuplarin da sonuna geldik anlayacagin. Gezegenin bir yerlerinde oldugunu bilmek benim icin her zaman guzel. Gulmeyi ihmal etme, sagligina ozen goster, soranlara selam soyle. Baska bir hayatta gorusmek uzere. Astalavista Osman!
