Tuhaf, çok tuhaf
En yakınken en uzak
Senin bir sevgilin var
Muhtemel benim de olacak
Gizli bölmelere saklamış gibiyiz
Bütün yaşananlar biter mi bitince aşk
Olur da yolun düşerse
Bir kahveye uğra derim
Ya da beş çayına
Bir yudum sohbete beklerim
Çok ayıp mı olur
Yakışık almaz mı davetim
Bu kadar zor mu her şey
Canımın içi seni çok özledim
Ben de uzun bir yola gittin farzederim
Kandırırım kendimi, ne yapayım
Bütün hatıralarıma da saygılar arz ederim
Ama unutur muyum asla, niye unutayım
Sayfa 27Kitabı okudu
"Beni Unut!" Demişsin
"Beni unut!" demişsin,
Unutmak aklın işi ey yâr!
Ben seni aklımla sevmedim ki onun demesiyle unutayım!
Yüreğimle, özümle sevdim seni!
Söz dinleseydi yüreğim, zaten sevemezdim!
Sayfa 94Kitabı okudu
Ya
Aramak,kanadı her gün kırılan
Bir sevda kuşuymuş ülkende senin
Yolcular kaybolmuş topraklarında
Ufukta gördüğüm bu son ülkenin
Dokununca göğün kirpiklerine
Yüzünde titreyen bir ay mı buldum
Seni arıyorum diye vardığım
Sayfa 189Kitabı okudu
"Beni unut!" demişsin,
Unutmak aklın işi ey yâr! Ben seni aklımla sevmedim ki onun demesiyle unutayım!
Yüreğimle, özümle sevdim seni! Söz dinleseydi yüreğim, zaten sevemezdim! "Beni unut!" demişsin,
Sayfa 94Kitabı okudu
Vazgeç demek kolay.
Ben nasıl unutayım seni.
Seni unutsam gözlerini, sesini, güzel gülüşünü unutamam..
📎Hiraizerdüş çaresizliği var üzerimde;
"Sende beni sevdin mi" diye... 01:37
(Seni baba yapmak mı, bakalım ben kendimi anne yapmak istiyor muyum? Benim düşüncelerim, benim isteklerim, benim sıkıntılarım neler... Bunları bir kez olsun, bir kez, yarım saniye düşündün mü? Sana bir çocuk vereyim, seni baba yapayım demek. Kadınlığımın esas görevini yerine getireyim, karnım şişsin şişsin, ben hamileyken sen beni aldat, oramda yüzlerce yırtık, içim parçalanırcasına çocuk çıksın, şişmanlayayım, şişman kalayım, işten kalayım, işten ayrılayım, hep çocuğa bakayım, onun hastalıkları, onun eğitimi, onun üzüntüleri, kendimi unutayım, sen akşamdan akşama gel, çocuğu sev okşa, arada bir sustur şunu, yorgunum diye bağır... Ve seni baba yapmanın mutluluğunu yaşa... Ben de anne olmanın acısını...)
“Hadi beni baba yap artık bakalım!”
(Seni baba yapmak mı, bakalım ben kendimi anne yapmak istiyor muyum? Benim düşüncelerim, benim isteklerim, benim sıkıntılarım neler... Bunları bir kez olsun, bir kez, yarım saniye düşündün mü? Sana bir çocuk vereyim, seni baba yapayım demek. Kadınlığımın esas görevini yerine getireyim, karnım şişsin şişsin, ben hamileyken sen beni aldat, oramda yüzlerce yırtık, içim parçalanırcasına çocuk çıksın, şişmanlıyayım, şişman kalayım, işten kalayım, işten ayrılayım, hep çocuğa bakayım, onun hastalıkları, onun eğitimi, onun üzüntüleri, kendimi unutayım, sen akşamdan akşama gel, çocuğu sev okşa, arada bir sustur şunu, yorgunum diye bağır... Ve seni baba yapmamın mutluluğunu yaşa... Ben de anne olmanın acısını...)”
sen şimdi öylesine bir kadın olayım istedin değil mi.
seni unutayım yaşadıklarımız hiç anılmasın ve kader diyelim geçelim diyorsun değil mi.
on bir ay hasret kalmışım. on ikinci de geleceksin sanmışım da sen yine beni satmışsın öyle mi.
öyle olsun nasıl biliyorsan nasıl istiyorsan nasıl olması gerektiğine karar verebildisysen öyle olsun.
seni hür seçimlerinle baş başa bırakıyorum, öyle mi
seni bir daha aramayacağım öyle mi
yanlış anlamıyorum kusur bulmuyorum
üstünde çeşit çeşit bahaneler sunmuyorum vaadelere girişmiyorum.
sen sofrayı kuracak ve ben yediğin lokmana boğazından aşağı gidişine şahit olacaktım.
kaldır benim tabağımı sofrandan
içimiz buruk ağzımız da tat yok.
bu sene ayrılık da erken geldi.
ama kar bir türlü yağmadı.
ben dayanamıyorum buna da
sen dayanıyorsun öyle mi.
“Unutayım? Seni mi?
İnsan nefes almayı hiç unutur mu be kadın.”
Kalbimi sokak ortasında büyüttüm
sanıyordum yıllarca
Kalbimle yeniden tanıştırdı beni.
Bir uçurummuş benim kalbim
Uçsuz bucaksız ve yalnız
Ama insan bilmediği şeyden korkar değil mi?
İnsan kalbinden korkar mı hiç iki gözüm?
Korkarmış.
Korkmamalıymışım ama sen öğrettin ya.
Sen bana bunları öğretmişken,
ben seni nasıl unutayım?
Özledim de şu sıralar seni iki gözümün çiçeği
Biliyorum sevmezsin çiçekleri.
Ama ben çok severim bilmezsin.
Kızma bana olur mu?
Bana kızgın gitme...
Ben sana kırgın kalsam da olur...
“BENİ UNUT!” DEMİŞSİN
“Beni unut!” demişsin,
Unutmak aklın işi ey yâr!
Ben seni aklımla sevmedim ki onun demesiyle unutayım! Yüreğimle, özümle sevdim seni!
Sayfa 94Kitabı okuyor