Günseli son günlerde öyle bir durumdayım ki bir iki dakika bile aklımı toparlayıp düşünemiyorum sevgilim şeytan bilir nelere takılıyorum neler düşünüyorum günlerdir yatıyorum hastalıktan mı
"Şarkı kime yazıldıysa yazılsın Mihra, diye mırıldandı yalnızca benim duyacağım şekilde, beni duygulandıran her melodide aklımda yalnızca sen canlanacaksın. Ben her şarkıda seni arayacağım, okuduğum tüm dizelerde seni bana hatırlatan bir şeyler bulacağım, bazen ben yazacağım. Öyle yazacağım ki öznem de yüklemim de hep sen olacaksın."
Göğsüm daralıyor.
Kalbim sıkışıyor.
Canım yanıyor.
Ruhumu özledim; ruhum nerde?
Süslü kelimeler yok artık…
Dudaklarımdan irin dökülürken,
bir seni andığımda pelesenk kokar
buram buram.
Özlüyorum, elimde değil.
Hayallere daldım yine.
Anıların bana sarılışlarına sarıldım. Etimden, kemiğimden verseydim; ruhumdan vermeseydim keşke.
Ölüme yakın olsaydım da ölümden daha uzak kalmasaydın keşke.
Her gün bin bir işkenceye maruz kalsaydım da kokundan uzak kalmasaydım.
Lafta değil, olsaydı keşke…
Yarım kalıyorum…
Allah’ım, herkesin yokluğuna alıştım da onun yokluğuna alışamadım.
Gel! Yazacağım, olmayacak biliyorum. "Gömün buraya beni!" diyeceğim. Allah’tan gayrı kimsem yok ki
Fatihasız unutulurum kaldığım yerde.
Sevgilim gel artık bitir bu hasreti
Bırakma bizi… Bırakma bizi… Bırakma bizi…