Pollyanna’ya Mektuplar
I.
Sevgili Pollyanna,
Sen bu mektubu okurken
Soğuk bir doğu sokağında,
Acılarla yüklü bir faytonla dolaşıyor olacağım
Atların boynunda ziller ve pembe orlondan püsküller
Şaklayan kırbaç ve gıcırdayan tekerlekler.
Kömürümüz bitti tam kışın ortasında
Toz hatıra ve talaş bastık sobaya
Üşüse böyle yapardı mutlaka hazreti İsa
40 Yaşındasın
Rahmetini umarak
Günahkar bir dille;
Allah Azze ve Celle
Ya Rasulallah,
lemlere rahmet hayatın geçiyor kalbimizden,
SEN VAR YA SEN
Dinle güzel kız, azıcık
cesaretlenmişken
hazır konuşabiliyorken
sesimi soluğumu kesmeden.
Allasen iki dakika sabret dinle
Sevdiğim yazılardan!!!
"Kokunun tadı varmış, onda öğrendim.
Bütün güzellikler boynunda toplanmış da buharlaşmış gibi..
Ben kokmadığımı zannederdim. Ta ki bana sen “erkek” gibi kokuyorsun diyene kadar. Bir insana koktuğu için iltifat edilir mi?
Edilirmiş..
Ben kokunun rengini buldum onda. Bir koku düşün ki her rengi kapsayan, ama sadece tek renk olan.
Aşk nedir diye sordular;
Koku dedim.
Haftalar, aylar geçti ama kokusu geçmedi üzerimden. Neden senin gibi kokuyorum artık?
Neden yastığım sen kokuyor?
Ne oldu da sigaram kokunu tütsüyor?
Kokunu özledim,
kokun sahibini özledi..
-Nefesimi kesiyor oksijen. Yaşamak için seni solumam lazım. Boynundan öpmem, omuzunda ağlamam, göğsünde uyumam lazım."
"Sen soğanları doğra salatayı ben yaparım...
Hastalıkta sağlıkta yanında olacağına söz veriyorsun ama bir gün o hastalanıyor ve sen toplantıda olduğun için yanına gidemiyorsun. Akşam televizyonda bir filme denk gelip kanepede yanına kıvrılmak geliyor içinden ama sabah yedide kalkman lazım. Sabah mırıl mırıl sarılıp biraz daha uyumak