Kral dondurucu bir kış mevsiminde, gecenin soğuğunda nöbet tutan muhafıza sordu:
– Üşümüyor musun ?
Muhafız:
– "Alışığım kralım" dediğinde
Kral:
– "Olsun, sana sıcak tutacak elbise getirmelerini emredeceğim" dedi ve gitti.
Ancak bir süre sonra içeri girdiğinde emri vermeyi unuttu...
Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini gördüler, duvarın üzerinde şöyle yazılıydı:
"Soğuğa alışkındım; fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü..."
Türlü türlü vaatlerle, insanları bekleterek bir umuda bağlayarak kesinlikle imtihan etmeyin.
Çünkü insan bekledikçe değişir.
Beklettiğiniz kişi, hakkınızda telafisi imkansız olumsuz düşüncelere girer.
Önce umudu öldürürsünüz.
Ardından sevgi,saygı, güven ölür, dostluk ölür, muhabbet ölür...
Kral dondurucu bir kış mevsiminde, gecenin soğuğunda nöbet tutan muhafıza sordu:
– Üşümüyor musun ?
Muhafız:
– "Alışığım kralım" dediğinde
Kral:
– "Olsun, sana sıcak tutacak elbise getirmelerini emredeceğim" dedi ve gitti.
Ancak bir süre sonra içeri girdiğinde emri vermeyi unuttu...
Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini gördüler, duvarın üzerinde şöyle yazılıydı:
"Soğuğa alışkındım; fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü..."
Türlü türlü vaatlerle, insanları bekleterek bir umuda bağlayarak kesinlikle imtihan etmeyin.
Çünkü insan bekledikçe değişir.
Beklettiğiniz kişi, hakkınızda telafisi imkansız olumsuz düşüncelere girer.
Önce umudu öldürürsünüz.
Ardından sevgi,saygı, güven ölür, dostluk ölür,
muhabbet ölür...
Kral dondurucu bir kış mevsiminde gecenin soğuğunda nöbet tutan muhafıza sordu:
– Üşümüyor musun?
Muhafız:
– "Alışığım sayın kralım" dediğinde
Kral:
– "Olsun, sana sıcak tutacak elbise getirmelerini emredeceğim" dedi ve gitti.
Ancak bir süre sonra içeri girdiğinde emri vermeyi unuttu...
Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini gördüler, duvarın üzerinde şöyle yazılıydı:
"Soğuğa alışkındım; fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü..."
Türlü türlü vaatlerle, insanları bekleterek bir umuda bağlayarak kesinlikle imtihan etmeyin.
Çünkü insan, bekledikçe değişir.
Beklettiğiniz kişi hakkınızda telafisi imkansız olumsuz düşüncelere girer.
Önce umudu öldürürsünüz..
Sonrada umut verdiğinizi...
Kral bir gün dondurucu kış mevsiminde gecenin soğuğunda nöbet tutan bir muhafızın yanına giderek sordu.
Muhafız; ben alışığım efendim diyerek cevap verdi. Kral;
Olsun dedi. Ben sana sıcak tutan elbiseler getirmelerini emredeceğim diyerek gitti.
Ancak kısa bir süre sonra askerlerine sıcak tutan elbiseleri götürmelerini emretmeyi unuttu. Ertesi gün ise duvarın yanı başında soğuktan donarak ölmüş muhafızın cesedini buldular. Fakat muhafız ölmeden önce duvara bir şeyler yazmıştı. Duvarda şunlar yazıyordu;
“Kralım, ben soğukta nöbet tutmaya alışkındım. Fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü!
🖤🥀
++
Kral dondurucu bir kış mevsiminde, gecenin soğuğunda nöbet tutan muhafıza sordu:
- Üşüyor musun?
+Muhafız:
- "Alışığım kralım" dediğinde
+Kral:
- "Olsun, sana sıcak tutacak elbise getirmelerini emredeceğim dedi ve gitti.
Ancak bir süre sonra içeriye girdiğinde emri vermeyi unuttu...
++
Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini görürler, duvarın üzerinde şöyle yazılıydı:
"Soğuğa alışkındım; fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü..."
++
Türlü türlü vaatlerle, insanları bekleterek bir umuda bağlayarak kesinlikle imtihan etmeyin. Çünkü insan bekledikçe değişir.
Beklettiğiniz kişi, hakkınızda telafisi imkansız olumsuz düşüncelere girer.
++
Onca umudu öldürürsünüz.
Ardından sevgi, saygı, güven, hayat ölür, dostluk ölür, muhabbet ölür..
“Bir gün bir Kral, dondurucu bir kış mevsiminde gecenin soğuğunda nöbet tutan muhafıza, ‘Üşümüyor musun?’ diye sorar.
Muhafız, Ben alışığım Kral’ım,’ cevabını verir. Kral, Olsun, sana sıcak elbise getirmelerini emredeceğim,’ der ve gider. Ancak bir süre sonra içeri girdiğinde emri vermeyi unutur. Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini görürler; duvara da bir şeyler karalanmıştır ve şöyle yazmaktadır: "Kral’ım soğuğa alışkındım; fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü."
Kral, dondurucu bir kış mevsiminde gecenin soğuğunda nöbet tutan bir muhafıza sordu:
-Üşümüyor musun?
Muhafız;
-Ben alışığım kralım dedi.
Kral;
-Olsun sana sıcak tutacak elbise getirmelerini emredeceğim, dedi ve gitti. Ancak bir süre sonra emri vermeyi unuttu...
Ertesi gün duvarın yanında muhafızın soğuktan donmuş cesedini gördüler ama muhafız duvara bir şeyler karalamıştı.Duvarda şunlar yazıyordu:
"Kralım, soğuğa alışkındım fakat senin sıcak elbise vaadin beni öldürdü! "