Biz seninle bitmeyiz ama yeniden başlamayız da. Biz seninle bir yarım kalmışlıkta sürünür gideriz. Bir gün çok uzaklarda bir sızıyla hatırlarız birbirimizi.
"Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermani kesilecek,
Yokluğunu kalbimin en zifiri köşesinden hissediyorum baba, buram buram sen kokuyor geceler. Gözlerim sabahı aşmayı bekler, durur durur düşünürüm cevapsız kalan soruları. Nedir? Hâlâ sorduğum sorunun cevabını verecek biri yokken karşımda, aslında ben ne istiyorum? Belki de yalnızlığımın tesellisidir bir gün dönüp geleceğini bilmek, ya da hâlâ öyle
Sana benden bir çok şey bırakarak gidiyorum.
Olması gerektiği için degil;
Olmayışıma gereksinim duydugun için terk ediyorum.
Senden öncesi yok;
Sonrası ise gitmekti var olan nefesinden usulca....
Biz aslında seninle aşka yasaklı bir şiirdik,
Sözleri kuytu köşelerde avutulan.
Dokunamadan gözlerinin serin koylarına
Ve esemeden gamzelerinin bahar
'gece gece öten kuş mu olurmuş..'
k.
"kalbim sancır ve uykulu bir uyuşukluk ağrıtır
algımı, sanki baldıran zehri içmişim gibi,
veya su şebekesine dökülmüşcesine ağır bir afyon
bir dakika geçti, ve lethe-diyarları suya battı:
bu senin mutlu yazgını kıskandığımdan değil
ancak senin mutluluğunla epeyce mutlu olmamdan,-
ki sen,
Biz seninle bitmeyiz ama yeniden başlamayız da.
Biz seninle bir yarım kalmışlıkta sürünür gideriz.
Bir gün çok uzaklarda bir sızıyla hatırlarız birbirimizi.