Yokluğunu kalbimin en zifiri köşesinden hissediyorum baba, buram buram sen kokuyor geceler. Gözlerim sabahı aşmayı bekler, durur durur düşünürüm cevapsız kalan soruları. Nedir? Hâlâ sorduğum sorunun cevabını verecek biri yokken karşımda, aslında ben ne istiyorum? Belki de yalnızlığımın tesellisidir bir gün dönüp geleceğini bilmek, ya da hâlâ öyle
"Bir yanılgının, binlerce yenilgiden daha keskin olduğunu gördüğünde eve dönmek isteyeceksin ama ev; kapı duvar olacak. Ve sen, bildiğin denizlerde yeniden boğulacaksın. Aşina yüzler el olacak, ve yalnızlığı şah damarında hissedeceksin. Sonra geçecek. Her şey geçer, bilirsin.
Ve sonra yolun tam ortasında ayaklarının dermani kesilecek,
Sana benden bir çok şey bırakarak gidiyorum.
Olması gerektiği için degil;
Olmayışıma gereksinim duydugun için terk ediyorum.
Senden öncesi yok;
Sonrası ise gitmekti var olan nefesinden usulca....
Biz aslında seninle aşka yasaklı bir şiirdik,
Sözleri kuytu köşelerde avutulan.
Dokunamadan gözlerinin serin koylarına
Ve esemeden gamzelerinin bahar
Biz seninle bitmeyiz ama yeniden başlayamayız da. Biz seninle bir yarım kalmışlıkta sürünür gideriz. Bir gün çok uzaklarda bir sızıyla hatırlarız birbirimizi.
Biz Seninle
bitmeyiz ama
yeniden başlayamayız da.
Biz seninle
bir yarım kalmışlıkla sürünür gideriz.
Üzülüyorum ,
bir gün çok uzaklarda
bir sızıyla
hatırlayacağız birbirimizi.
<<< 
Cemal Süreya >>>