Mavi Defter-2
Bazen içimde fırtınalar kopar. Kalbimdeki duygular bir kasırga gibi savurur beni. O an, hayatın anlamı kaybolmuş gibi hissederim, ağlamak isterim ama gözyaşlarım beni terk eder. “Ağlayamadım ama uzun
07.07.2025 (Mavi Defter-1)
Bu defterin sayfalarını açarken kalbimde tarifsiz bir ağırlık hissettim. Ama bu, hüzünle örülmüş bir ağırlık değildi. Aksine sanki yüreğim o an bir hazineye sahip olmuş gibi bir dolulukla titredi.
Spoiler içerir
Bizim Hatamız
Bu seri filme uyarlanıp çok tutmasa ve Londra versiyonu çekilmemiş olsa çeşitli dillere çevrilmezdi, ben de “Acaba sonunda ne olacak?” diye saatlerimi bu kitabı okuyarak harcamazdım. Fakat
Gölgeler Şehri
Bu şehir sensiz, bir gölgeler şehri şimdi,
Her köşe başında hayalin beliriyor ansızın.
Adımlarımı sayıyorum kaldırımlarda,
Sanki her adım beni sana değil, senden uzağa götürüyor.
Lambalar yanıyor caddelerde, sarı, solgun,
Yüzleri aydınlatıyor ama ruhları değil.
Her yüzde seni arıyorum, boş bir umutla,
Tanıdık bir tebessüm, sıcak bir bakış… Yok.
İnsanlar konuşuyor, gülüşüyor etrafımda,
Ama sesleri bana ulaşmıyor, bir uğultu sadece.
Kendi içimdeki sessizlik o kadar derin ki,
Dünyanın gürültüsü bile onu bozamıyor.
Vitrinlerde yansımamı görüyorum bazen,
Yorgun bir silüet, gözlerinde hüzün bulutları.
Bu ben miyim gerçekten, diye soruyorum kendime,
Sensizlik insanı ne kadar da değiştiriyormuş meğer.
Gölgeler uzuyor akşam olurken,
Şehrin üzerine bir tül gibi örtülüyor karanlık.
Ve ben yine yalnız kalıyorum düşüncelerimle,
Bu gölgeler şehrinde, sensizliğin ayazında.
Bir tek yıldızlar şahit oluyor içimdeki yangına,
Bir de sessizce ağlayan kaldırımlar…
"Nereye baksam sen varsın,
Bir tek yanımda yoksun.
Gör, çiçekler soluyor.
Gör, bu kalp çaresiz.
Ne seninle oluyor Açelya,
Ne de sensiz..."
Enes Papağan