Spoiler olabilir
Müthiş bir eser
Olay örgüsü, dili, sürükleyiciliği ile muhteşem bir roman. Kalın bir kitap ama kesinlikle yorucu değil. Ahmet Ümit’in kalemini çok merak ediyordum ve kısmet 2022’ye oldu. Kitaplarını araştırırken iyi yorumlarda vardı, olumsuz yorumlarda. İlk kez okuyacağım bir yazarın en iyi kitabını bulmayı hedefledim tabi iyi kavramı göreceli
Hayalet
Harry Hole bu sefer ki macerasında; geçen kitapta yakaladığı seri katilden sonra polisliği bırakarak Hong Kong’a dönmüş 3 yıl sonra hayatının aşkı olan Rakel’den;oğlu gibi sevdiği Oleg’in cinayetten dolayı hapse girdiğini öğrenir. Oleg’in katil olmayacağından emin olduğu için bu olayı çözmek üzere Oslo’ya geri döner.
Oslo sokaklarında ki uyuşturucu çeteleri,meçhul cinayetler, yakıcı olan ve emniyetten bu çetelere yardım eden polisler ve uyuşturucu baronu gizemli Dubai… Bunların arasında Hem Oleg’i kurtarmaya, hem ölen Gusto’nun katilini bulmaya,hemde Dubai’nin kim olduğunu çözmeye çalışan bir yandan da alkolle mücadele eden Harry Hole bakalım doğru yolu bulacakmı?
Bu roman da, diğerlerin den farklı olarak öldürülen karakter Gusto’nun ağzından da olayları,romana paralel olarak öğreniyorsunuz..
Katil yine süprizli ,klasik Jo Nesbo tarzı her şüpheli mantıklı ve uyumlu iken hiçbiri olmayıp bambaşka bir sonuçla şaşırtmaya devam ediyo..
Bu kitabın sonu çok farklı bitti, dram, psikolojik savaş..Tüm değerler alt üst oldu ve belirsizlik.. Harry ‘e noldu??
Serinin 14. kitabı olan Geçmişten Gelen Ölüm.
Dedektif Eve Dallas'ın yeni davası kurbanlarını zehirleyerek öldüren ve her seferinde ellerinden kaçmayı başaracak kadar zeki bir katil. Serinin diğer kitapları gibi polisiye, aşk ve diğer bir kaç unsur iç içe sunuluyor.
Eve Dallas'ın geçmişi peşini bırakmıyor ve yüzeye çıkmaya devam ediyor. Karakterin acı dolu bir çocukluğu var önceki kitaplarda da geçen bu kısımları okurken hep gözlerim doluyor. Yazarın bu kadar güçlü bir kadın karakter yaratması kesinlikle kitapları okunmaya değer kılıyor. Seri diyoruz ama bence ayrı ayrı da okunabilir sadece yazar her kitapta karakterlerin önceki hallerine inip hatırlatma yapmadığı için sıkıntı yaşayabilirsiniz bunun haricinde konular ve cinayetler farklı olduğu için kitapları ayrı ayrı okumak sorun olmuyor.Kitaplarda katilin ve kurbanın düşüncelerine de yer verilen bir iki bölüm oluyor. Zaman olarakta gelecekte geçiyor olaylar; 2050'li yıllarda robotlarla, hava trafiğiyle ve farklı gezegenlerde kurulan şehirlerle ayrı bir okuma hevesi katıyor insana. Nora Roberts benim için polisiyenin kraliçesi gibi. Bir çok kitabını okuduğum ve kalemine güvendiğim bir yazar.
Yurtdışında bu seri devam ediyor en son baktığımda 40. kitap çıkmıştı ama ülkemizde 18. kitabı yeni basıldı. Umarım basılmaya devam edilir.
Seri Katil hikayesinden hükümet komplolarına...
Yazar ile ilk tanışmam bu kitap ile oldu. Sevgili kitapçım ''beğenir misin bilmem ama...'' diye başlamıştı cümlesine. Beğenmek ne kelime bayıldım.
Hikayemiz tipik bir seri katil kovalamacası olarak başlasa da ilerledikçe bambaşka bir hal alıyor. Hikaye bir üst seviyeye çıktıkça -ki sürekli seviye atlıyor- daha fazla merak
Hop-Çiki-Yaya serisinin dördüncü kitabını her zaman olduğu gibi Storytel'de dinledim. Murat Özgen beğendiğim bir seslendiren, o yüzden seslendirmede herhangi bir sorun yaşamadım.
İsmini hala bilmediğimiz ana karakterimiz kültürlü ve eğitimli birisi. Sanattan ve yaşamaktan keyif alıyor. Tutkuları ve sınırları var, bu sınırları aşmaya
Kırlangıç Çığlığı
Romanımız çocuk parkındaki kaydırağa bırakılan bir cesetle başlıyor. Enseden tek bir kurşun, gözleri kırmızı bir bezle bağlı bir cesedin yanına bırakılan oyuncak bir bebek... İstanbul'da işlenen seri cinayetler sonucunda iş yine Başkomser Nevzat ve ekibine düşer. Onlar bir yandan "Körebe" lakaplı katilin peşindeyken sığınmacıların kaybolan çocuklarını ararlar. Veee iki olay hiç beklemedikleri bir yerde kesişir. Körebe cinayetiyle oluşan sorulara cevap ararken diğer olayların düğümünü çözmek de yine başkomser Nevzat'a düşer.
Aslında cinayet romanlarını spoiler vermeden anlatmak çok güç, bu yüzden konusunu daha fazla uzatmayacağım. Şunları belirtmeden geçemeyeceğim. Çocukların taciz edildiği bölümleri okurken öyle utandım ki insanlıktan, onlarla aynı havayı solumaktan ve insanlığımdan utandım. Bir yerlerde yaşadıklarını, yediklerini, içtiklerini, hayatlarına devam ettiklerinden tiksindim. Masum çocuklara yaşattıkları o kötü anların sonuçlarını ödesinler istedim. İçim acıdı, derinlerde bir yerlerde bir parça koptu ve sızısı hala çok taze :(
