Bu kadar mükemmel bir vazgeçiş yok.
Ve artık bir şiir kadar özgürsün.
Sayfa 57 - hayykitap edebiyatKitabı okudu
Bizden geriye kalan yıkık, harap bir şehir.
Karanlığı örtünüp, mavi düşler kurmak
Ve kurumuş bir çiçeğe can vermek,
Çok zor.
Yüreğinde koca koca yangınlar,
Kaç gözyaşı döksem, sönmüyor,
Anne..
Sayfa 74Kitabı okudu
Şimdi, nasılım biliyor musun?
Hani, çocuklar vardır ya, öksüz
Kim okşarsa saçlarını, gözleri dolar, ağlarlar,
Kim gülümserse yüzlerine,
Yalandan olduğunu anlarlar
Hani, yüreğine bir acı oturur ya adını bilmediğin Göçük altındaki çığlığa benzer eşgali..
Sayfa 68Kitabı okudu
Yoksun!
Hangi öksüz çiçeğin saçını koklasam, ellerin
Hangi denize dalsa gözlerim, gözlerin
Bütün kuşların ağzında senin sesin,
Çocukların yanaklarında gül gül,
Al al gülüşün..
Sayfa 55Kitabı okudu