Siyasal partiler din adına konuşuyorsa, bilin ki kendi çıkarlarını dinin kutsallığı arkasına saklıyorlar. "Yaptıklarımızı Allah adına yapıyoruz" diye kendilerini haklı çıkarmaya çalışıyorlar. Siyasetçinin "peygamber" kılığına girerek "dokunulmazlık" kazanması, gericiliktir.
Cemaatçi patronlar işçilerini sigortasız,
Sayfa 93Kitabı okudu
Her şeyin sahtesi var…
Paranın sahtesi var… Tablonun sahtesi var... Altının, gümüşün, elmasın sahteleri var... Var oğlu var!..
Peki dinin ve ideolojinin de sahteleri yok mu?
Olmaz olur mu hiç? Var..
Dinin sahtesi, siyasete karışmış olanıdır. Din duygularının ve dince kutsal kavramların siyaset adına kullanılması ile din, din olmaktan çıkar,
Mürit yokluğundan kilise binalarının diskoteklere, hatta camiilere bile çevrilebildiği Avrupa Birliği ülkelerinde, Türkiye gibi her fırsatta Müslüman olduğu hatırlatılan bir ülkenin Hıristiyanlar arasına katılmasına duyulan tepki dini değil, siyasi ve kültürel kaynaklı. Yoksa 20. yüzyılın sermaye ve iş gücü göçleriyle, dinlerin uyuşmazlığı çoktan sona erdi. Küresel sermayede her dinin parası var.
