Mavi
Mavi
@seroler
98 reader point
Joined on October 2021
Okuma Hedefleri
#okuduklarımdan
Yaşam denen şey doğum ve ölüm arasında geçen süre diye tanımlansa da bu süreyi ne yaparak geçirdiğimiz, ömrümüz boyunca bize bahşedilmiş olan nefes sayımızı da neler için harcadığımız, değerlerimiz, düşüncelerimiz, kısacası hayatı yaşama şeklimiz de çok önemli. Dünyaya geldiğimizde bize öz güvenimizi kazandıran ve hayatımıza yön vermemizi sağlayan ebeveynlerimiz en büyük rehberlerimiz olarak bizi karşılıyorlar.
Büyüdüğümüzde kendi kararlarımızı kendimiz vermeye başlasak da verdiğimiz kararlar her zaman büyüklerimiz ya da çevremiz tarafından onay görmeyebiliyor.
Anton Çehov'un bu kitabında anlatmaya çalıştığı statü farkının toplum üzerindeki ve kişilerle aileler arasındaki etkisi.
Kimi zaman kuşak çatışması deyip geçtiğimiz şeyin toplum ve kişisel yaşamdaki yansımaları çok güzel anlatılmış. Babasının gölgesinde babasının isteklerini yerine getirmediği için ve sırf soylu diye toplumda dışlanan Misail'in hikayesi; sorgulayıcı, sorgulatıcı, akıcı anlatımıyla okuduğuma deydi diyeceğim kitaplar arasında yerini aldı.
Tavsiye ederim.
Reader Follow Recommendations
Anton Çehov bir taşra kasabasındaki akıl hastanesinde geçen bu kitabında, eğitimli bir hasta olan İvan Dmitriç ile Doktor Andrey Yefimiç arasındaki felsefi olayı anlatır.
İvan Dmitriç maruz kaldıkları adaletsizliğe, içinde yaşamaya zorlandıkları berbat koşullara karşı çıkarken, Andrey Yefimiç bunları görmezden gelmekte ısrar eder ve durumu değiştirmek için kılını bile kıpırdatmaz.
Doktor sonunda içine düştüğü “felsefi” yanılgının farkına vardığında ise artık iş işten geçmiştir.
Altıncı Koğuş, Rusya’nın ve ülkenin sorunlarıyla ilgilenmek yerine onları uzaktan izlemeyi tercih eden elit Rus aydınının eleştirisidir.
Kısacık öykülerde büyük büyük olaylar anlatabilmek de, ustaların nasıl usta olabildiğinin kanıtıdır bana göre.
Çocuklar umut olmalı yarınlara, acıdan geçmemeli hayatları. İtilip kakılmak değil, sevilip okşanmak yaraşır onlara. İyi olan ve yüreği hep iyilikten geçen insanların ortak paydasıdır mutlu çocuklar görmek ve yetiştirmek. Dünyanın dört bir yanından neşeli çocuk kahkahaları gelsin isterler daima.
Ama hayat tüm insanlara adil davranmadığı gibi çocuklara da davranmayabiliyor bazen.
Daha on iki yaşındayken ailesi tarafından başka bir aileye evlatlık verilen, sokakta yaşarken dört kişinin tecavüzüne uğrayan bir çocuktan nasıl bir insan olmasını bekleyebiliriz ki?
Kimsenin birbirine bakmadığı, yalan, ihanet, tecavüz ve acımasızlıkla yoğrulmuş bir hayattan intikam almanın en iyi yolu yaşamaktı. Zargana yaşamayı seçti. Ama nasıl ?
Hayat, varlık, oyun, hiçlik, zekâ, kudret ve acizliğin, bu kadar karmaşıklığın sade ve akıcı anlatımı sürükleyiciliği de artırıyor.
Yazarın kalemini bilenler yabancılık çekmeyecekler.
Alıntılar
"Cahil ile anarşist arasındaki fark tüy kadardır."
"Zamanın olmadığı yerde geç kalmak da yoktur."
"Çocuklar karşılıklı susarlarken sıkılmazlar. Genellikle yetişkinlerin sorunudur gözlerini birbirinden kaçırmak."
"İnsanlar uyurken evlerine hırsızları yollayan hayattır."
