Türkiye Komünist Partisi,
T.K.P.’m benim,
seni düşünüyorum.
Sen dünümüz, bugünümüz, yarınımızsın,
en büyük ustalığımız,
en ince hünerimizsin.
Sen aklımız, yüreğimiz ve yumruğumuzsun.
Dünyada bir anılır şanlı soyun var:
sen küçük kardeşisin V.K.P.(B)’nin.
Sen bana bugün
Sürekli beni benden alan sesler var kulağımda. Sesinizi alçaltıyorsunuz ama ben o sesin kimselerin duymadığı tonlarını bile seçebiliyorum. Öyle güzel, öyle kusursuzsunuz ki!💚
İkna
Döndüm daldan kopan kuru yaprağa
Seher yeli, dağıt beni, kır beni;
Götür tozlarımı burdan uzağa
Yarin çıplak ayağına sür beni…
Bu sefer ben de doğruldum. Saz tekrar kıvrak bir ara nağmesine basladığı halde, kulağımda hala deminki sesin çınlamalar vardı.
Arkadaşım:
"Bu ne?" demek ister gibi yüzüme baktı.
"Fevkalade!" diye mırıldandım.
Ses tekrar ve bütün vadiyi çınlatırcasına başladı:
Aldım sazı çıktım gurbet görmeye,
Dönüp yâre geldim yüzüm sürmeye,
Ne lüzum var şuna, buna sormaya,
Senden ayrı ne hal oldum, gör beni.
Sayfa 129
Rüzgarın sesi sen diye haykırıyor,
Doğan güneş sana gülümsüyor,
Ay, sen gülünce ışıl ışıl.
Bulutlar sen olmayınca sisli,
Dünya sen var olduğun sürece güzel.
Gökyüzündeki yıldızlar tek tek seni arıyor,
Ve seni bulmadan dönmeyecekler.
Seni unutmak bana iyi gelmeyecek,
Benim iyiliğimi düşünmesi gereken son kişisin.
Haddini bil.
Sen kim oldun da gönlümden çıkmıyorsun bir türlü,
İzin vermedim oysa orada kalmana.
Şimdi gönlümde misafir olduğunun bilincinde olarak devam edeceğim yoluma.
Elimde olsa silsem sana dair her bir anıyı.
Kulağımda çınlamasa sesin her gece,
Ve gitmesen hiç.
Özlüyorum,
Ve sana hiç söylemesem de,
İnan hiç iyi değilim sensiz.