“Bu roman, daha çok, sessizce katlanılan bir acının ifadesidir; kendisinin çektiği, onunla beraber hisseden ve terörün susturduğu diğerlerinin çektikleri acıların ifadesi.”
Kör Baykuş'a bir anahtar-roman olarak bakmak da doğru değildir. Bu roman, daha çok, sessizce katlanılan bir acının ifadesidir; kendisinin çektiği, onunla beraber hisseden ve terörün susturduğu diğerlerinin çektikleri acıların ifadesi.
Sayfa 92 - Yapı Kredi Yayınları, 4.Baskı, Nisan 2008Kitabı okudu
Bu roman, daha çok, sessizce katlanılan bir acının ifadesidir; kendisinin çektiği, onunla beraber hisseden ve terörün susturduğu diğerlerinin çektikleri acıların ifadesi.
Bu roman, daha çok, sessizce katlanılan bir acının ifadesidir; kendisinin çektiği, onunla beraber hisseden ve terörün susturduğu diğerlerinin çektikleri acıların ifadesi. (Bozorg Alevi)
Bu roman,daha çok,sessizce katlanılan bir acının ifadesidir;kendisinin çektiği,onunla beraber hisseden ve terörün susturduğu diğerlerinin çektikleri acıların ifadesi.
Kör Baykuş'a bir anahtar roman olarak bakmak da doğru değildir. Bu roman, daha çok, sessizce katlanılan bir acının ifadesidir; kendisinin çektiği, onunla beraber hisseden ve terörün susturduğu diğerlerinin çektikleri acıların ifadesi.
Bu roman, daha çok, sessizce
katlanılan bir acının ifadesidir; kendisinin
çektiği, onunla beraber hisseden ve terörün
susturduğu diğerlerinin çektikleri acıların ifadesi.
... gölgelerin içinde hapsedilmiştim. Bir baykuşa benziyordum, ama iniltilerim boğazımda takılıp kalıyordu ve ben pıhtılaşmış kan olarak tükürüyordum onları. Şayet baykuş da hasta olsa benim düşündüğüm şeyleri düşünür. Duvardaki gölgem tıpkı bir baykuş gölgesiydi ve iki büklüm eğilmiş, yazdıklarımı dikkatle okuyordu. Anlıyordu besbelli; bir o anlayabilirdi. Göz ucuyla gölgeme baktıkça korkuyordum...
Sayfa 76 - Yapı Kredi Yayınları - 25. BaskıKitabı okudu