“İnsanın ruhu ilk defa iyi bir şeyler hissettiğinde, o iyi hisleri kaybetmenin korkusunu yaşamaya başlardı. Ruhum öyle yorulmuştu ki kötü hissetmekten, ilk defa iyi hissettiğinde buram buram, “Bu hisleri kaybedemeyiz İzmir!” korkusunu bağırıyordu içimde. Haklıydı. Ben iyi hissetmeyi hakediyordum. Ruhuma bunu borçluydum.”