Aşık olacağım diyemezssin hiç,hoş desende bunu bu şekilde hayata geçiremezssin.Seçemezssin de kimi seveceğini,seçersende bu aşk değildir sevda değildir birgün anlarsın sana bu büyük duygunun teyet geçtiğini...
Olmadık bir anda çıkar karşına Eros ve okunu hiç hayal etmeceğin bir anda fırlatır sinsice.Önce anlamazssın bu neydi dersin.Küçük bir sivrisinek ısırığı gibidir aşkın ısırığı.İğnesini çekmeden hiç mi hiç bilmezssin.Çektiğindeyse artık çok geçtir...
Aşk neydi? Kimbilebilir ki...Kimine göre bir karın ağrısı,kimine göre çarpıntı,kimine göre anlaşılmaz,anlatılmaz sadece yaşanır ve yaşanılması gereklidir...Aslına bakarsan insan olmanın erdemi sevdadan geçer...Önceleri hoşlanmak sanırsın...Kaşı gözü,boyu posu önemli değildir...Sadece onu gördüğünde,konuştuğunda,yazıştığında yada düşündüğünde sebebsiz bir gülümseme ve bir hoşluk duygusu yaşarsın...Bu böyle devam edip gider taki bireylerden biri diğerine duygularını ürkek ifadelerle açıklayana dek...Ürkek diyorum çünkü reddedilme korkusu varya işte bu o an ölüme denktir ve hissetmeyen bilmez...
Aşk; bir isyandır,Kişinin belkide tüm kainata karşı başkaldırışıdır.Aşk nadide bir çiçektir.Emekle büyür,saygı ve sevgiyle beslenir,sadakatla güçlenir.Aşk sen olmaktan,ben olmaktan çıkıp biz olmanın erdemine ermektir...Aşk çıkar gözetmeksizin karşı tarafa olduğu gibi yüreğini avuçlarına teslim etmektir...
V#V