Günaydın
Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık sevdada boğulur. Cemal Süreya – Gözü Kara Sevdalar
“Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık sevdada boğulur.” -Cemal Süreya (Düşünüp dururum gecenin bu saatine kadar beni uyutmayan şey nedir diye. Sevdalıda değilim oysa ki…)
Ne güzel yakışır şiir diline, Ne de muazzam bir sestir sendeki, Dört mevsimi yaşatır, Yaşayan her cana can katar; Aslolanı gören gözler kamaşır. Mısralara meydan okuyan kadın, Uçurum gibidir gülüşünde kafiyeler. Düşerim her defasında hırçın yamaçlarından, Doyamam düşmelere, üşümelere. Titrerim, iç çekerim kanarken tenim, Bilmem ki ben bu
Sevmek kaderin olur mu Kaderin de sevdada tutsaklık olsa bile.
gül yüzünde göreli zülf-i semen-sây gönül kara sevdada yiler bî-ser ü bî-pây gönül
Sayfa 479 - Ey sevgili! Gönül senin bir güle benzeyen yüzünde yasemin kokan zülfünü gördüğünden beri kara sevda ile perişan bir vaziyette koşup durmaktadır.
Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık sevdada boğulur...
Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık sevdada boğulur. Cemal Süreya
Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık sevdada boğulur
Okyanusta ölmez de insan Gider bir kaşık sevdada boğulur
Cemal Süreya
Cemal Süreya
Bir mengenede sıkışık Dövüyorlar kalbimi Arka sokak bir Demirci dükkanı İçerisi ağır mı ağır metal kokuyor Ağır mı ağır hüzün Balyoz ile çekiç ile hasret ile İniyor her saniye Her saniye binbir darbe
Qadına məktub
Sizin qızınızla görüşürük biz, Gedirik gah yolla, gah kənar izlə. Bunu mən bilirəm, siz bilmirsiniz, O gəlir sizin öz icazənizlə. Tələbə yoldaşı, rəfiqəsi var, İşi də çox olur,bəzən dərsi də Mənəm qızınızın,necə deyərlər-
Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık sevdada boğulur…
Cemal Süreya
Cemal Süreya
Gün keçdi, yaş ötdükcə, qocaldıqca nə sirdir, Sevdada cavanlaşmada ildən-ilə könlüm.
Sayfa 307 - Dolmuş nə qədər istək ilə, kam ilə könlüm...Kitabı okudu
Simsiyah bir kıyamet tohumu filizlenir mezarıma isminle atacağın topraktan acılar sanki neden bu sevdada gizlenir içim tutsaktı sana; ben uzaktan uzaktan