-- İnsanın huzuru ve memnuniyeti dışarıda değil,içindedir.
-- Nasıl yani?
-- Sıradan bir insan iyiyi ya da kötüyü dışarıdan,yani bir atlı arabadan ya da bir çalışma odasından bekler. Düşünen bir insan ise kendinde bulur.
Önyargılar,gündelik yaşantımızdaki bütün bu pislik ve iğrençlikler gereklidir,çünkü bunlar gübrenin kara toprağa dönüşmesi gibi zamanla faydalı bir şeye dönüşür.Kökeninde pislik barındırmayan iyi bir şey dünya üzerinde bugüne kadar görülmemiştir.
Her türlü zorbalığın toplum tarafından makul ve yerinde bir gereklilik olarak karşılandığı , beraat kararı gibi her türlü merhamet göstergesinin toplumda tatminsizlik ve intikam duyguları uyandırdığı bir dünyada adaleti düşünmek gülünç değil midir?