Neden, neden alnındaki yıkkınlık,
Bakışlarındaki öldüren buğu?
Kaç yol ağlamaklı oluyorum geceleri...
Nasıl da almış aklımı,
Sürmüş, filiz vermiş içimde sevdan,
Dost, düşman söz eder kendi kavlince,
Kınanmak, yiğit başına.
Bu, ne ayıp, ne de yasak,
Öylece bir gerçek, kendi halinde,
Belki, yaşamama sebep..
Ahmed Arif
Sevdan Beni
Terketmedi sevdan beni,
Aç kaldım, susuz kaldım,
Hayın, karanlıktı gece,
Can garip, can suskun,
Can paramparça…
Ve ellerim, kelepçede,
Tütünsüz, uykusuz kaldım,
Terketmedi sevdan beni…
Hasretinden Prangalar Eskittim Ahmed Arif
sığındığım birçok olgu alaşağı oldu şu günlerde
seni sevmek gibi batıla kayıyor işte her şey
milim oynamıyor zihnimde düşler
ve ötesinde düşüşler, gerisi bilinmez
inanmak yetmez 1961 kayıtlarına
devrim niteliğinde birkaç cümle söylemek gerek
gerçi hangi devrim yıkabilir yüreği
ama sen milis güçlere denk geldin
sevdan karanlık, sonunda ince ip boynunda...
tanur.
