Canım, Sevdiğim, Yüreğim... Bu duvarlar yetmiyor bizi ayırmaya bilesin... Bu parmaklıklar, bu demir kapılar, bu hava, inan... Bazen bir yumrukta yıkılacak kadar güçlü, Bazen bir serçe kadar güçsüzsem, bir nedeni vardır... Hangi zorlukları yenmemiş insanoğlu. Hele bu insanca sevgiyi içinde taşıyor. Güzel günler zorlu duraklardan geçiş yapılır. Damla damla birikiyor insan. Damla damla sevgilisi... Bir gün akıp gideceğiz hayata... Duvarlar yıkılacak, açılacak bütün kapılar bilesin. Benim yüreğim sensin şimdi, seni vurur duruyor... Ve yine damla damla çoğalıyorsun içinde. YILMAZ GÜNEY