Bir kış geçirmeli insan sevdiğiyle, soğuğu yiyerek iliklerine kadar,
Islanmalı sırılsıklam, üşümeli hatta titremeli tir tir dişleri vurarak,
Göz gözü görmez sislere girmeli el ele, soluk aldırmaz bir ayazda,
Ve sığınmalı bir saçağın bir yaşamlık kuytusuna;
Alnından burnuna ordan koynuna doğru akarken yağmur taneleri,
İyiki demeli iyiki ıslandık, üşüdük, donduk ama sarıldıkta iyi ki…
Bir yokluk geçirmeli insan sevdiğiyle, nefesi kokarak açlıktan,
Acıkmalı, susamalı, hatta bulamadan bir sokum ekmek bile,
Derman bulamamalı konuşmaya, bakışmalı göz göze, umutlanmalı,
Gülümsemeli ve şükretmeli doyduğunda, ve yeniden aç kalacağını bilerek,
Hayaller kurmalı herşey üstüne, olmayan ve olamaycak hayaller,
İyiki demeli iyiki acıktık, yorulduk, ama bitmedik biz olduk iyi ki…
Bir ömür geçirmeli insan sevdiğiyle, Cenneti yaşayarak bu dünya da,
Vazgeçmemeli, sevmeli, sevilmeli hatta unutarak kendini,
Gözlerinden okumalı hayatın renklerini kalın bir kitap roman gibi,
Ne soğuklar geçirdi ellerimiz ne açlık ne yokluklar bırakmadım demeli seni,
Ruhundan süzülmeli aşk dediğin sevenin kaybetmekten korkan yüreğine,
Herşeye rağmen değil herşeyinle sevdim…
İyi ki demeli insan varsın, yoklukta bile iyiki…
Mehmet YÜCEL
Daha gidilecek yerlerimiz var
Şu sohbetinizi dinler gideriz
Coştukça şarkılar, türküler, sazlar
Rakı mı, şarap mı, içer gideriz
Geçse de umudun baharı yazı
Gözlerde kalıyor yaşanmış izi
Kimseler kınamaz burada bizi
Ne varsa hesabı öder gideriz
Söyleyecek sözü olan anlatsın
İsterse içine yalan da katsı
Yeter ki kendinden, bizden söz etsin
Yalanı doğruyu sezer gideriz
Neler gördük neler bu güne kadar
Daha gidilecek yerlerimiz var
Bizi buralarda unutamazlar
Kalacak bir türkü söyler gideriz
Sevgiye var olduk sevdik sevildik
Kavgalara girdik öldük dirildik
Bir anlam fırını içinde piştik
Anlamlı güzeli sever gideriz
