"İnsan Kısadır" şiirine dair inceleme-Adem Öner
Çocukluğun harmanında: “Babaannem derdi ki”
Çocukluğun harmanında, geçmiş günlerin anılarda gözler önüne serildiği bu şiirde, “İnsan kısadır” ifadesiyle şiirin önsözü başlar. Hayatın en derin tecrübelerinden: “babaanne”den eser, rüzgâr: Yer yer liriktir.
Didaktik bir söylemi babaanne ağzından dinleyen şair, yüreğinin duyarlılık
Ben virüsü(Corona) çok sevdim...
Hani şu her iyiliğin içinde bir kötülük, HER KÖTÜLÜĞÜN İÇİNDE BİR İYİLİK VARDIR sözü varya tamda bu zamanda anlam buldu. Bir virüstür çıktı geldi kapımıza insanlar el yıkamayı tırnak kesmeyi burun karıştırmamayı öksürürken yemek yerken ağzını kapamayı velhasılı insan olmayı öğrendi. Öyle bir hal aldı ki çöp dökerken besmele çeker oldu el ayak yıkarken abdest alır oldu. Belki selamlaşma kültürünü zedelese de dizilerde öpüşmeli cinsellik içeren rahatsız edici kültür dışı unsurlar dikkat edilir oldu ki çocukların sağlığı virüsle düşünülür oldu. Ve ayrıca okula gitmeden eğitimin işe gitmeden çalışmanın olabilirliği ortaya çıktı insanlar kendi kabuğuna çekildi ve bencilliğin(özellikle kendisine yapılmasını istemediği şeyi başkasına yapmamayı)kapısını kapayıp ben=biz olmayı öğrendi hiçbir can kaybı yaşanmaması ümidiyle bu virüs keşke daha önce gelseydi bize İNSAN GİBİ İNSAN olmayı öğretti...
Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
Tut ki ellerim tütün kokarken, küllüğüm sigara izmaritleri ile doluykende ben yine seni sevdim.
Senin için yanan her sigara sana küfürler dizerken ben yanan ciğerimi gözardı edip yine sen dedim.
Duvarların kulaklarımı yırtarcasına çığlıklarına şahit oldum da, ben vazgeçenlerden olmadım.
Sabahlara dek düşündüklerim başka bir akıla,beyine veya bir kitaba sığabilir miydi bilmiyorum.
Fakat bugüne dek çok fazla şey öğrendim hayat diye isimlendirdikleri acımasız bir öğretmenden.
Hülasa senden vazgeçtim diyelim, sen mi vazgeçilmiş olacaksın yoksa ben mi?
Sen mi yerin dibini boylayacaksın yoksa ben mi?
Sorularımın her cevabı senken bu soruların cevabı neden ben?
Kalbimi sızdırmaz bir sıva ile sıvadım, unutmaya çalışırken açtığın çatlatlardan yaralardan ismin sızmasın diye.
Sen hiç bilemedin bir kalbe sahip olmak nedir, nasıl birşeydir, veyahut ne işe yarar?
Ama unutma her kusuru fondöten ile kapatamaz insanoğlu.
Sadece göz görmediği için gönül zaman verir.
Sen unutulmaz değilsin elbet.
Bir gün o çok sevdiği ailesi bile haftada bir gün gelir başucuna insanın.
Sonra unutulur gidersin varlığın ile yokluğun bir mahiyet kaplamaz hiç bir kalpte.
Alone Writer
Devamı var fakat paylaşmadım çünkü her sözü, cümleyi, metni paylaşırsam kitapta okuyacak şey kalmaz. Çok bile spoiler veriyorum. Bu yüzden beni mazur görün lütfen.
