Gözlerimin uzağa daldığına bakma,içimin ırağındayım.Insan bazen gec kalıyor.Bir çaya,bir duaya, birine bazen de birbirine.
Erteleyip duruyor, sevmeyi de sevdiğini söylemeyi de. Oysaki öğrenmemiş miydik? Seven sevdiğine, sevdiğini söylesin.
Neydi o halde geç kalmalarımıza sebep?
Ya ertelediklerimizi döndüğümüzde bulamasak yerinde? Öyle ya ettiği duaları bile değişirken insanın.
Sen geçersin,
Insan geçer,
Dünya bir gün denmekten geçer,
Sevda bile bazen gecer,
Gözleri nemlenmeyen ve seviyorum demeyen her sevda bir gün gecer
Nefesini de alır, dualarını da alır göçer gider.
Her ölüm erkendir arkadaşlar. Her ölüm erken.
Tam şuan da hala nefes alıyorken ve canlıyken seven sevdiğine sarılsın, sevdiğini söylesin, arasın. Hayat çok kısa her an bir yakınınızı kaybedebilirsiniz. Her an. Bunu unutmayın. Ve öyle yaşamaya devam edin...
