-Öylece durmak kimseye yetmez. Öyle olsa öküz ve tren çoktan işi pişirmiş olurdu. Sevgi hareket ister, kanıt ister. Kendine tutunacak bir dal ister. Seviyorsan sevdiğin de seni sevsin istersin. Burakalım şimdi saçma aşk masallarını. Karşılık görmeden kimse kimseyi sonsuza kadar sevmez. Bir çicçek büyüyecek ise sulanmalı. Yoksa hayata tutunamadan ölür. Beslenmeyen her can, her duygu ölür. Tutunacak dal vermezsen en büyük aşk bile direnemez. Yok olur.
+Kimse... Kimseyi sonsuza kadar sevmez zaten. Bence de bırakalım saçma aşk masallarını. İstediğin kadar sev, aşk biter. İstediğin kadar sula, her çiçek solar. İstediğin kadar besle, her bebek büyür. Her duygu, her canlı yok olmaya mahkûmdur.
-Ama çiçeğin tohumu, insanın da adı kalır geriye. Ama bir konuda katılıyorum sana. Aşk biter, kesinlikle biter. Lakin gerçek bir aşksa ondan da geriye sevgi kalır. Ve bence sevgi, aşktan çok daha güçlü bir duygudur. Aşk bağlar, sevgi düğümler. Aşk ani bir duygudur ama sevgi bir ömür sürer. Misal, Murathan ve Gökçen... Sence onların arasındaki sadece aşk mı? Yıllar sonra bile yan yana olabilmelerinin sebebi sadece bu mu? Değil, sevgi. Onları birbirine bağlayan şey tamamen sevgi. Sağlam temeller üstüne atılmış bir sevgi.
Sayfa 187Kitabı okuyor
Sone 92
Hayatım sürer ancak gönlüm sevdikçe seni,
Yaşamak sona erer bu sevgi bittiği gün.
Artık korkutmaz beni en korkunç acı bile,
Çünkü daha ilk acı benim ölümüm olur;
Senin keyfine kalsam ne dert biter ne çile,
Oysa şimdi varlığım işkenceden kurtulur:
Artık kaygım olamaz cayarsın diye belki,
Çünkü sen cayar caymaz bitmiş, demektir ömrüm ;
Bahtın bana verdiği fırsat öyle güzel ki
Nasıl mutlu sevdimse öyle mutlu ölürüm.
Karanlıktan korkmamak gibi mutluluk var mı?
Sen sırt çevirsen bile bunu ruhum duyar mı?
Sayfa 225Kitabı okudu
— İnsan sevdiğini görmediğinde aşk biter mi?
— Düşünsene, Tanrı'yı bir kez bile görmedik ama onu seviyoruz.
— Ama benimki o tür bir sevgi değil, Sarah.
— Belki de başka bir tür sevgi yok, Maurice. Aşk, bir insanı Tanrı'yı sever gibi sevmek mi, onu görmeden ama onu hissederek onun varlığına bağlı kalmak mı?
Bir dokunuşa, bir bakışa, bir sese, bir işarete muhtaç olmadan, onu besleyecek bir bedene, bir vaade, bir ümide ihtiyaç duymadan, tek başına da sürebilecek kadar güçlü bir sevgi mi aşk?
'Sevmeye devam edebilmek için onu görmeliyim' demeyecek kadar büyük bir iman, büyük bir bağlanma mı?
Bir ruhun bir başka ruha sarılması ve bu sarılışı bir bedene gerek duymadan da sürdürebilme mi?
'Tanrı'yı sevdiğim kadar severim seni' diyebilmek, böylesine korkunç bir bağlılığa rıza göstermek mi aşk?
Peygamberler bile Tanrı'ya bir kere yüzünü göstermesi için yalvarırken, hiç görmeden de ruhunu bir başka ruha adamak mı?
ABDTi psikanaliz uzmanı ve Frieda Fromm-Reich- mann'ın çalışma arkadaşı Leslie Färber, Die Wege des Willens (1966) adlı kitabında, klinikte yatan şizofren bir hastayla terapistinin saptırılmış özerklik eğilimini yan sıtan karşılaşmasını anlatmaktadır. Aynı zamanda bu tür hastaların nasıl bizi toplumsal gerçekliğin aksaklığı hakkında
_Hayat, sürprizlerle dolu bir kumardır ve hayatın ne olduğunu sadece kumarbazlar bilir.
_Eğer cesur değilsen samimi olamazsın, sevemezsin, güvenemezsin, gerçeğin peşine düşemezsin. O yüzden önce cesaret gelir. Ve diğer her şey onu izler.
_Risk al. Belirsizlik deme; merak de. Güvencesizlik deme; özgürlük de. Bu güvencesizlik, hayatın
Yarınlar Farklı Olacak
Bir gün zulüm çağı yıkılır amma
Kim öle, kim göre... O belli değil.
Suçlular sorguya çekilir amma
Kim öle, kim göre... O belli değil.
Huzur yağmur yağmur yağacak elbet
Adalet güneşi doğacak elbet.
Hak nuru zulmeti boğacak elbet
Sayfa 126 - 127Kitabı okudu
Ayrılık dediğin nedir ki? Birinden bedenen ayrılmak mı? Hayır. Ayrılık birinden bedenen değil, ruhen ayrılmaktır. Giden kalanı yüreğinden çıkarmadığı, kalan gideni unutmadığı müddetçe ayrılık denen bir şey yoktur. Her şey yürekte başlar ve yürekte biter. Sevgi de hasret de buna dâhil. Ben ölümü bile ayrılıktan saymam. Ölüm ancak ölen kişi unutulup bir daha hiç anılmadığında ölüm olur.
Sayfa 38 - Fark YayınlarıKitabı okudu
Sevgi hiç biter mi, bak orada duruyor içinde lunaparka gidecek çocuk gibi. Ama sönebilir. Bunu da biliyorum. Yavaş yavaş, sonu ölümle biten, sonrasında bir zamanlar sevdiğini bile hatırlamayacağın bir uykuya daldığın, uzun bir hastalık gibi... Söner. Biliyorum. Umarım orada bir yerde kalbinden uyanabilecek bir parça beni bekliyordur sevgilim.
Sayfa 148Kitabı okudu
Çocuklar, çocuklar. Çocuklar ve sevgi ve nef r et, yan yana.
Çocuklar sizi bazen sever, bazen de nef r et eder, hepsi yarım saniyede olup biter. Tuhaf çocuklar, acaba tokatları ve sert, katı emirleri unutur veya af f ederler mi hiç? Bayan Morris merak etti. Tepe nizdeki ve üstünüzdeki nasıl unutur veya af f eder diniz ki, şu uzun ve aptal diktatörleri?
“İnanıyorum söylediğini candan söylediğine,
Ama bugünkü karar yarın bozulur çok kez.
Hafızanın kulu olmaz kararımız,
Çabuk doğduğu için büyümeden ölür,
Nasıl ki ham meyve dalında durur da,
Oldu mu kendiliğinden düşüverir yere.
Kendi kendimize verdiğimiz sözü tutmak, En çabuk unuttuğumuz şeydir, ne yapsak.
Tutku bitti mi, istem de biter gider,
Ateşli sevinçler de kederler de
Yeminleri yakarlar kendileriyle birlikte.
Sevincin en coştuğu yerde dert en çok yerinir,
Bir dokunmada dert sevince döner, sevinç dertlenir.
Madem ki bu dünya bile yok olacak bir gün
Sevginin bitmesine insan neden üzülsün?Sevgi mi kaderi kovalar, kader mi sevgiyi?
Daha kimseler çözemedi bu bilmeceyi.”
Sayfa 85 - GonzagoKitabı okudu
İnsan sevdiğini görmediğinde aşk biter mi?
Bir dokunuşa, bir bakışa, bir sese, bir işarete muhtaç olmadan, onu besleyecek bir bedene, bir vaade, bir ümide ihtiyaç duymadan, tek başına da sürebilecek kadar güçlü bir sevgi mi aşk?
Sayfa 27 - Graham GreeneKitabı okudu
Şüphe Girdabı
Beklediğim bahar, beklediğim yaz
Yakın mı, uzak mı? Bilmiş değilim.
Ondaki bu işve, ondaki bu naz
Sevgi mi, tuzak mı? Bilmiş değilim.
Ne ayrılık vakti, ne vuslat günü
Çözen yok hasretin son düğümünü
Tomurcuk tomurcuk tebessümünü
Sayfa 84Kitabı okudu
( Marques de Sade > Max Stirner > Nietzsche )
_Ben düşüncesizim.
_Hiçbir şey benden üstün değildir! Hiçbir şey beni aşacak yücelikte değildir.
_Benim eylemlerimi komuta etmek, nasıl davranmam gerektiğini söylemek hiç kimsenin üstüne vazife değildir.
_Ben tamamlanmamış bir tinim ve mükemmel tin için çaba göstermeliyim.
