(2/2)
Bundan dolayı yaratıcılığa heveslenen, güzel olanla karşılaşınca sakinleşir ve zevk kine akar ve yaratır ve verimli olur; ama çirkin olan yaratıcılık heveslisini karanlık ve hüzün kaplar; istem geri teper, yaratıcılığı azalır ve kendi ağır yükünü taşımaya devam eder. Bu yüzden yaratıcılık ve arzuyla dolmuş kişiye güzel daha çok gayret verir, çünkü güzel olan onu daha büyük doğum sancılarıyla ortaya çıkartır. Senin de dediğin gibi, ey Sokrates, sevgi güzelle ilgili değildir -Öyleyse neyle?- Güzelin içindeki yaratıcılık ve ürünle ilgilidir. Çünkü yaratıcılık sonsuza kadar kalır, ölümsüzdür (ve ölümlü insanlara da ölümsüzlük kazandırır). Eğer sevgiye sahipsek o zaman iyiye de sahibiz demektir, ancak o zaman ölümsüzlüğe kavuşmamız mümkün olur. O halde bu konuşma sevginin de ölümsüzlük için gerekli olduğunu anlatıyor.