Sevgi Nesnelerinin İdealleştirilmesi
Melankolik ile çocuk arasındaki en çarpıcı analoji, çocuğun idealleştirme ve üstben özdeşleşmeleri için en güçlü teşvikinin "içsel" nesne yitimi tehlikesi olmasıdır. Bu tehlike, çocuğun ensest nesnesiyle sevgi ilişkisinden çok, odipal rakibine karşı duyduğu şiddetli çift değerlilikten ve bu saygın figüre karşı duyduğu daha büyük narsisistik bağımlılıktan kaynaklanır.
Sayfa 101Kitabı okudu
Sevgi Nesnelerinin İdealleştirilmesi
... üstbenin yapılanması, salt ben ideali oluşumu sürecine dayanmaz. Bu oluşumla iç içe durumda olan, özellikle işitsel yolları kullanan (Isakower 1939), Freud'a göre kendi üstben kodlarını çocuğa veren ebeveynin ve diğer ebeveyn benzeri figürlerin gündelik talepleri ve yasaklarını, yap ve yapma dediklerini, onaylayıp onaylamadıklarını içselleştiren özdeşleşmeler gelişir. Bu süreçler, üstbenin özeleştirel işlevlerini ve ahlaki taleplerinin "yaptırıcı" niteliklerini de geliştirir. Bunu takiben, ben oluşumu genel olarak ebeveynin olduğu kadar üstbenin de kontrolü altında ilerler. Bu andan itibaren ben özdeşleşmeleri artık yalnızca nesnelere değil, içselleştirilmiş ölçütlere de benzemeyi hedefler.
Sayfa 98Kitabı okudu
Sevgi Nesnelerinin İdealleştirilmesi
Ben idealinin önemli, tuhaf ve değerli niteliği, gerçekdışılığı ve gerçek kendilikten uzak oluşudur. Normalde bunun pekâlâ farkında olmamıza karşın, ben idealinin gerçekçi davranışlarımız üzerinde muazzam bir etkisi vardır.
Sayfa 98Kitabı okudu
Sevgi Nesnelerinin İdealleştirilmesi
... idealleştirme süreçleri, yalnızca, çocuğun cinsel arzuları ve çift değerliliği tarafından tehdit edilen çocuksu nesne ilişkilerini korumaya hizmet etmekle kalmaz, narsisistik yaraların iyileştirilmesine yardımcı olur. Büyülü imgeselliğe daima yakın ama ben için vazgeçilmez olan ben ideali, sonuçta bu tür idealleştirilmiş nesne ve kendilik imgelerinden şekillenir.
Sayfa 98Kitabı okudu