Şems-i Tebrizi nin 40 kurali
1.kural
yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. şayet tanrı dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sende korku ve utanç içindesin çoğunlukla...yok eğer tanrı dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende de bu vasıflardan bolca mevcut
Sevgi ile Yol al
BEN diye başlayan içi ego ile dolu kimliklerden sıyrılıp, insanın hakikat de BEN bilincini farkedip Öz'ünü bulmalı.
Öz'ünde ki o muhteşem yaratılışı fark eden bu dünyanın kimliklerinden ilgisini, merakını çeker.
Öz'ün de büyülenir.Öz iki harften oluşup nice anlamlar taşırken, buradaki kimliklerin harf sayısı arttıkça anlamı o kişinin ona yüklediği anlam kadar anlamlı.
Ve sen Yaradan'ın seni yarattığı gibisin.Özün orda hep seninle değişen hiçbir şey yok.Sadece ona yakınlaşmanı bekliyor.
Yaşla birlikte dünya ile ilgili algımızın değişmesi, geldiğimiz yere yakınlığımızdan.
Gelirken korku yoktu bu dünyada insan yarattı korkuyu ,sevgiden uzaklaştı.Sevgiye yaklaştıkça korkusu azaldı.
İnsan Sevgiye ulaşmak için sevgi ile beslemeli düşüncelerini, duygularını, sözlerini, hayallerini,insanlara bakış açısını...
Geriye huzur dolu bir kalple, şükür içinde geçen bir ömür yaşıyor olmaya değiyor bu seçimler.
Dönüş
Bugün bir başkası gelecektir. Şiirin, bizim bilmediğimiz bir çehresini daha önümüze açmak için.
Hayatın çeşitli meyhanelerinin kasaturası altındayken, orada, boynuna kemendin, hidayet kuşağının nasıl kendisi bihaberken atıldığını ve tümünü bırakıp kaçtığını anlatacaktır. Bunları, o güne kadarki yaşantısıyla, algılamayı netleştiren bir kontrastla
Sayfa 137 - Ömrüm boyunca baş ucumda duracak bir kesit.Kitabı okuyor
Büyük Rüyalar Cesur Yürekler İster...
Anlamın damarlarına iniyorsak.
Pişmiş kıssa yememeye alışacağız.
Hepimiz kendi esmamızdan bir tutam katarak kıssa aşına.
Yeniden yoğuracağız. Kendi âhengimizle kaynatacağız.
Her âyet, ben yorumlayınca biraz daha tamamlanacak.
Din kemâle erdi. Lakin nimet, ben ona kendiliğimden katınca tamam olacak.
Âleme
"Hayat dünyadakinden ibaretse ne kadar az, ne kadar anlamsız" diyemedikleri için buradakini çoğaltmakla, acılar ve yalnızlıklarla zamanı taşınmaz hâle getirmekle, onu uzatmakla meşguller. Mutluluğun, zamanın geçmesini hızlandırdığını biliyorlar. Niçinse ebedi olanı, kendilerine küçücük çocuklar bile söylediği hâlde bilmek istemiyorlar. İradelerinin bütün gücüyle bir acı kaynağı buluyor, aşık oluyor, kolay ve çabuk tatminler elde edebilecekleri hâlde acılarını artıracak ayrılıklar icat ediyorlar
Manaya olan talebin bundan açık delili olabilir mi? Onları itmeden çağırmalı. Onlara dokunabilmenin elimizde bir aleti olmalı. Hoşgörü mü, hayır. Sevgi sadece, Yaradan için....
Sayfa 138Kitabı okudu
Canım oğlum
Canım oğlum
Benim hayat ışığımdın her zaman sevgili oğlum ! gecelerimde, sen gündüzüm de sendin hiç bir zaman vazgeçmedim ne senden ne de ablandan inancım senin bir gün benim hayat ağacım olacağını biliyordum şimdi tam sırası yeniden var olmanın yaşadığım hayatım boyunca hep inandım çünkü sen benim için ulu bir çınardın senin gibi bir oğlum olduğu için tarif edilmez mutluluk ve sevgi duyuyorum, inancım önce Yaradan Rabbimdi seni bana hiç bir zaman uzak tutmadı şükürler olsun ki sende beni içten içe tarif edilmez sevgi ile beni çok özlesende sevdiğini biliyordum sizler iyi ki varsınız iyi ki de benim çocuklarımsınız hayata tutunmak için içimden akıttığım göz yaşlarımsınız
asla içimden bir an olsun çıkaramadığım Atatürk bakışlı oğlumsun vakit o vakit diyorum biliyorum ki şunu geliyor gelmekte olan o gelecekteki hayatımıza RABBİMİN adıyla üçümüzün bir araya gelmemiz yakından dan da daha yakın olduğunu biliyorum şimdi sadece onun aşkı ile dualarım bana cevap vermeye başladığı için ben buna kavuşma demiyorum hep beraber üçümüz küllerimizden yeniden doğuyoruz hayatımın anlamı olarak seni ve ablanı tarif edilmeyecek kadar hem anne sevgisi ile hem de bir anka kuşu kadar sizleri çok seviyorum anneniz
Esin TARAKÇIOĞLU ❤️
Sevgi
Sevgi geçmişten bugünümüze kadar
Bir duygu değil
İnsanlığı ortaya çıkaran bir durum
O günden bugüne ne kadar çok şey azaldığını görüyoruz
Ya da kalpler de olan sevgilerin
Sadece menfaat olduğuna şahit oluyoruz.
Bir bakmışsın seni çok seven!
Seni bırakmış menfaatleri uğruna seni satmış...
Dedim ya sadece mekanlar değişince
İnsanlar da
Sevgi
Sevgi geçmişten bugünümüze kadar
Bir duygu değil
İnsanlığı ortaya çıkaran bir durum
O günden bugüne ne kadar çok şey azaldığını görüyoruz
Ya da kalpler de olan sevgilerin
Sadece menfaat olduğuna şahit oluyoruz.
Bir bakmışsın seni çok seven!
Seni bırakmış menfaatleri uğruna seni satmış...
Dedim ya sadece mekanlar değişince
İnsanlar da
Niçin bana ıstırap veren şeyleri bırakmak çok acı veriyor?
Sana ıstırap veren şeyler sana bazı zevkler de veriyor olmalı; aksi takdirde bu soru ortaya çıkmazdı. Şayet saf ıstırap olsaydı onları bırakabilirdin. Fakat hayatta hiçbir şey saf değildir; her şey karşıtı ile karışmış haldedir. Her şey karşıtını rahminde taşır. Istırap dediğin şeyi
"Hayat dünyadakinden ibaretse ne kadar az, ne kadar anlamsız." diyemedikleri için buradakini çoğaltmakla, acılar ve yalnızlıklarla zamanı taşınmaz hâle getirmekle, onu uzatmakla meşguller. Mutluluğun, zamanın geçmesini hızlandırdığını biliyorlar. Niçinse ebedi olanı, kendilerine küçücük çocuklar bile söylediği hâlde bilmek istemiyorlar. İradelerinin bütün gücüyle bir acı kaynağı buluyor, âşık oluyor, kolay ve çabuk tatminler elde edebilecekleri hâlde acılarını artıracak ayrılıklar icat ediyorlar.
Manaya olan talebin bundan açık delili olabilir mi? Onları itmeden çağırmalı. Onlara dokunabilmenin elimizde bir aleti olmalı. Hoşgörü mü, hayır. Sevgi sadece, Yaradan için...
Sayfa 138Kitabı okudu