Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Beyaz Ölüm Kuşları...
Sonra bir gün anneler de ölür
Böcekler ve kertenkeleler ölür
Boşalır suyu havuzun kum seddi yıkılınca
Sivrisinekler ve kağıttan kayıklar ölür
Sonra o gün çocuklar da ölür
Biz hepimiz önce küçük bir çocuktuk
Beyaz Ölüm Kuşları
sonra bir gün anneler de ölür
böcekler ve kertenkeleler ölür
boşalır suyu havuzun kum seddi yıkılınca
sivrisinekler ve kâğıttan kayıklar ölür
*
sonra o gün çocuklar da ölür
*
biz hepimiz önce küçük bir çocuktuk
İnancınız varsa bir düşünün. En sevdiği varlık Efendimize çektirdiklerini, tattırdığı acıları.
Daha doğmadan babasız, çocukluğuna doyamadan anasız bırakıyor. Hem yetimliği hem de öksüzlüğü yaşatıyor. Sonra toplumundan dışlanıyor, hatta doğup büyüdüğü sülalesinin topraklarını terk etmek zorunda kalıyor. Aşık olduğu kadını kaybediyor. İnsan için en büyük acılardan olan evlat acıları tadıyor. bir babanın kendi evladını toprağa vermesinin acısı. Daha nice her birimizi kahredecek acılar, zorluklar. Açlıkla bile sınanıyor. Yiyecek bir şeyler vardır umuduyla kapısını çalındığında iki büklüm kapıyı açıp hasta mısınız, sorusuna Açım Ya Ömer, diyor.
Kainatın Efendisi, En sevgili böyle hayat sürüyor.
Ama o Peygamber diyelim, şuan bu saatlerde evladının parçalanmış cesedini arayan, toprağa veren anneler babalar var. Annesinin cesedinin kendi bedeni üzerinde soğuyuşunu yaşayan bebekler var.
Acı çekiyoruz, hayat zor vs vs vs hiç kimsenin acısını küçümsemek hafife almak hiç kimsenin haddine değildir. Ama evladının ceset parçalarını poşetle taşıyan adamları görünce insan ayda bir bile olsa evladına sarılıp koklayabilmenin kıymetini bilip şükredebilmeli. Çocuklarına yiyecek un alabilmek için bombalanan anneyi görmek bazı şeylerin dehşeti ve vahşeti acılarımızı ne kadar havada ve boş bırakıyor. Daha yeni deprem yaşadık. Enazından deprem bizlere bir şeyler öğretip göstermeli. Hayat kısa ve her an bitebilir. Elimizdeki her şeyin yok olması 1 dk bile sürmüyor. Neyse yaaa amaaan
Gerçeküstü Güzel!
“Anneler ya da kadınlar, hatta babalar ve erkekler neden hep susuyorlar? Onların tekil izleyiciliği ve pasifliği toplumların kalabalık izleyiciliği ve pasifliğiyle göbekten birbirine bağlı. Bize verilen rolleri olduğu gibi kanıksadığımız anda yerimiz bellidir. İzleyicisiyizdir her şeyin, en itiraz edesimiz gelen şeyin bile” cümleleriyle kitaptaki anne-baba karakterlerin acziyetini izah etmeye çalışmış yazarımız. Gerçekten bütüncül olarak bakıldığında yazarın derinde hep bir travma ve travma kaynaklı zulümlerin varlığını hayvan metaforlarıyla okuyucusuna ulaştırmış.
Ben ilk kez kendisinin bir kitabını okudum. (Cumhuriyet Gazetesinde denk gelmişliğim vardı öncesinde) Gerçeküstü anlatımına neredeyse hayran oldum. Yazı tarzı ve her hikayede okuyucusunu olayın şahidi yapması beni gerçekten etkiledi. Tasvir ve hicivleri zaten kaleminin gücünü gösteriyor.
Yazarın daha çok sevilen "Beş Sevim Apartmanı" kitabını da okuma listeme aldım. Kitaplığımda gergedanla birlikte varlığından mutluluk duyacağımı tahmin ediyorum. Tavsiyesi için sevgili 
Serkan Mutlu' a teşekkür etmeyi de ihmal etmeyeyim.
Aşk çok eski bir şeydir sevgili.
Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da...
Oradan üvey anneler,
eksik babalar,
parasız yatılılar geçer.
Ve sonra aşk bütün bunları alır,
daha da eskilere gider,
hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Cezmi Ersöz
Sevgili yüklük,
Raflarına aldanışlar bırakıyorum, ağırlığını kaldıramadığım fark edişler.
İnsan, zamanın sırtına yükledikleriyle toprağa yaklaşıyormuş meğer. Sanki her yeni adımıyla beraber, biraz daha aşağı iniyor/batıyormuş, yeryüzünün merkezine doğru. Bulutsu hayalleri ufalanıyor, kalbi kararıyormuş gerçeklerle. Gökyüzü uzaklaşıyormuş,
