Nakış nakış işlenmiş kağıda yazılar . Yağmur gibi yağıyor yüreğinize kelimeler ..
Bunları söylerken içtenlikle aktarıyorum beğendiğim şiirler olduğu gibi zorlama gördüklerim de oldu ama hiçbiri duygusuz değil en kıymetli tarafı bu şiirlerin .
Nereden çıktı bu habersiz vedalaşma
Yapacak onca şey varken.
Kürekleri çekerken hayat sularında
Yoksul kaldım bu karmaşada
Hani yapraklar bir bir savrulur da
Yetişemezler ya birbirlerine
Ama pes etmeksizin nasıl da koşarlar
Yeniden, yeniden.
Gidiyorsun işte bilinmez diyarlara
Ya benim ümitlerim ve hayallerim
Onlar da yaprak misali savrulurken ardından
Bir bakmışım orda burda darmadağın.
Şimdi bakıyorum ardından anlamsızca
İçimde fırtınalar, feryatlar kopuyor
Göz yaşlarım süzülüyorken yanaklarımdan
Acılarımı, ümitlerimi topladım
Gönlümün ta derinliklerine hapsettim
Şimdi her şey boş, her şey anlamsız
Ben kalmışım sensiz, yarsız.
Kapağı tozlu defterlerde biriktirdim senli anılarımı
Hatıralarımın çığlığı sağır eyler oldu kulaklarımı
Tebessümümü ilaç kutularımda
Buselerini avucumdaki kanlı mendilimde saklıyorum
Zoraki gülmeler ağır gelir artık gönlüme
Virane olmuş yüreğim
Bakışlarımsa yıkık dökük
Göz bebeklerimi salladım aşkın beşiğinde
İşlerken acıyı çeyizime
Ey
Gönlümde duygularım dört mevsimi yaşıyor
Uzaktan sevmek, kalbimi ne de yoruyor.
Izdırap ve neşe
Sanki tek bir bedende.
Rastlanmaz sevgiliye herhangi bir zamanda
Herhangi bir yerde
Hasret dinmiyor soğuk gecelerin satırlarında.
Prangalar vuruluyor kelimeler bir bir
Avuç terliyor, dil lal oluyor
Kalem mürekkebini kurutuyor
Gönül hasret üstüne hasret soluyor.
Gizlenmiyor ey yar hasretin gizlenmiyor
Yarım kaldı bir yanım, sen olmayınca tamamlanmıyor
Dikenli çitler mi sardı dört bir yanını
Gönül sana uzanamıyor
Seni bir kalbe hapsetmek zor gelir artık bana
Kanatır dikenler kalbi,
Kokusu her daim taze
Fırtınalar kopar içimde
Gizleyemem ki seni bir kalpte
Izdırap ve neşe
Tek bir bedende.