Bazı kitaplar vardır; okuyup bitirdiğinizde öyle bir sızı bırakır ki içinizde, günlerce etkisinde kalırsınız. Her bir karakterin canlılığı, duruşu, bakışı, susuşu bile öyle canlanır ki gözünüzde; okuduğunuz kitabın "roman" olduğunu unutup yanınızda yörenizde ararsınız onları. Yine bazı kitaplar vardır ki; yazarını bile gölgede bırakan, yazarın çok ötesinde, tamamen okuyucuya ait, artık sizin olan, sizinle olan ve size dair..
Bu kitap, bütün tanımların dışında, insanı kurgusuyla sarsan, karakteriyle kucaklayan, sahneleriyle yere çakan ve en dibi, dipte olmayı bütün yanlarıyla yaşatan muazzam bir eser.
Acıyla doğduğu anda tanışan Behnan'ın, yaşam boyu peşini bırakmayan travmaları onu en sonunda "şizofreni" teşhisiyle toplumdan "tecrit edilme"ye kadar taşır ve gittikçe yalnızlaştırır. Hikâye boyunca darbeler, işkenceler görmüş, sonsuz acılardan geçmiş bir toplum analizi de görürüz alt katmanda ki Behnan'ın hikayesini güçlendiren önemli öğelerdir hepsi. Yazarın şiirsel anlatımıyla vücut bulmuş etkileyici bir hikaye ve gülümsetirken düşünmeyi hiç bıraktırmayan diyaloglarıyla tekrar tekrar okunacak bu "nitelikli" esere kitaplığınızda bir yer açın ve hakettiği değeri verin ona.. inanıyorum ki, Emre Timur hepinizin ruhunda yaralı bir yere dokunacak ve karakterlerinden bir iz bırakacak içinizde.
