Buzda kayanlar arasında onu hemen tanıdı.
Onun burada olduğunu yüreğini kaplayan sevinç ve korkudan anlamıştı. Ayakta duruyor ve paten alanının karşı ucundaki bir hanımla konuşuyordu. Ne giysisinde, ne de duruşunda özel bir şey yoktu; fakat Levin için bu kalabalığın arasında onu tanımak, ısırgan otlarının arasında gül fidanını tanımak kadar kolaydı. Her şey onunla aydınlanıyordu. Çevresine ışık saçan bi gülümsemeydi. “Oraya buzun üstüne, onun yanına gidebilir miyim acaba?” diye düşündü. Kiti’nin durduğu yer erişilemez, kutsal bir yer gibi göründü ve bir an geldi, neredeyse kaçıp gidiyordu, öylesine korkmuştu.
Sayfa 39Kitabı okuyor
YAĞMUR - NURULLAH GENÇ
Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat
Yıllardır bozu bulanık suları yudumladım
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları
Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn- cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin. Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı... ve