Gün batımı...
Her an biraz daha anlıyorum o kısa ve hüzünlü geçmişin izlerini... Epeydir tek eğlencen , oturup gün batımını izlemek olmuş demek. Bunu daha dördüncü günün sabahında, "Günbatımını izlemeye bayılırım. Haydi gün batımını izlemeye gidelim" dediğinde anladım.
"Ama bunun için beklememiz gerekir", dedim
"Beklemek mi ? Neyi ?
"Gün batımını . Daha erken"
Önce şaşırmış gözüktün. Sonra da bastın kahkahayı. " Yine kendi gezegenimde sandım kendimi" dedin.
.....
Oysa senin gezegeninde sevgili küçük prensim, yapacağın tek şey, iskemleni biraz kaydırmak. Böylece dilediğinde günün bitimini, karanlığın çöküşünü izleyebilirsin...
"Bir gün", demiştin bana, "gün batımını kırk dört kez izledim!".
Sonra da "Biliyor musun" diye ekledin.
"İnsan gün batımını çok üzgün olduğunda seviyor."
"O sırada çok üzgün muydun?" , diye sorduydum. "Hani şu kırk dört gün batımı izlediğinde?"
Ama küçük prens hiçbir söylemedi bu soruma karşılık.
Sayfa 5 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Sevmek ve sevilmek ihtiyacında olduğumdan, âşık olduğumu sandım. Başka deyimle, aptallık ettim.
Deneyimli bir insan olarak o zamana kadar hep sormaktan kaçındığım bir soruyu sık sık sorarken yakalıyordum kendimi. “Beni seviyor musun?” sorusu takılıyordu dilime. Bilirsiniz, böyle durumlarda, “Ya sen?” diye yanıt vermek âdettir. “Evet,” diye yanıtlarsam bu soruyu, gerçek duygularımın ötesinde bağlamış oluyordum kendimi. “Hayır,” demeye kalkışırsam, artık sevilmeme tehlikesini göze alıyor ve bunun acısını çekiyordum. İçinde huzuru bulacağımı umduğum duygu ne denli tehlikeye düşerse, arkadaşımdan o duyguyu o denli çok bekliyordum. Böylece, gittikçe daha açık vaatlere sürükleniyor, yüreğimden gittikçe daha büyük bir duygu ister hale geliyordum. Bu şekilde, şirin bir alık için yalancı bir tutkuya kaptırdım kendimi; bu kadın yürek basınını o denli iyi okumuştu ki, sınıfsız toplumun kurulacağını bildiren bir aydının güven ve inancıyla söz ediyordu aşktan. Bu inanç, bilmez değilsiniz, sürükleyicidir. Ben aşktan da söz etmeye çalıştım ve sonunda kendimi inandırdım. Hiç değilse, kadının metresim olduğu ve aşktan söz etmeyi öğreten yürek basınının aşk yapmayı öğretmediğini anladığım âna kadar. Bir papağanı sevdikten sonra bir yılanla yatmak zorunda kaldım. Böylece, kitapların vaat ettiği, benimse hayatta hiç karşılaşmadığım aşkı başka yerde aradım. Ama antrenmanım eksikti. Otuz yılı aşkın bir zamandır yalnızca kendimi sevmiştim. Böyle bir alışkanlığı kaybedeceğimi nasıl umardım?"
Sayfa 56
Bir gün okulda oturuyorum.Köydeki kadınlar bazen benden sigara istemeye gelirlerdi.Bir kadın geldi.Üzerinde uzun gıcır gıcır,göz kamaştıran bir kadife elbise vardı.Kadına dedimki Hayırdır çok şıksın.Gülümseyerek Düğünümüz var,dedi.Bende abisinin düğünü var sandım.Kimin ,abininmi diye sordum.Yok abimin değil ,benim kocamın düğünü.deyince şaşırdım.Hani ben eğitimciyim ya.Böyle bir şeyi nasıl kabul ediyorsun?dedim?Kadın gözlerime şaşkın bir ifadeyle bakıp,niye öyle diyorsun hocam,bak kocam bana bu yeni elbiseyi aldı.Beni çok seviyor .dedi
Sayfa 203
Koza. Onun burada olduğunu hissedebiliyordum, hissetmekten öte biliyordum.
Nereden bildiğimi sayfalarca anlatabilirdim ama elimi kalbime koyduğumda bile onun sesini işitebiliyordum. Buradaydı, kendini ait hissettiği ve en çok korktuğu yerde. Işıklar demişti, bana. Işıklar bizim ortak noktamız. Şimdi o ortak noktamız olan yere gidiyordum, ben
Sayfa 292 - Koza - Helin (Poyraz - Saye)Kitabı okudu
Güvenmiştim, ne olursa olsun bir yol bulacağımıza inandım...
Çünkü seviyor sandım...
Sayfa 31Kitabı okudu
Bilmiyordum, öğrenmiş oldum
O gün ben senden önce söylediğim bütün yalanları sana söylemişim gibi utanıyordum. Soyut bir vaftiz suyu olsaydı da girip arınabilseydim keşke. Ama pozitivizmin çağındaydık ve öyle şeyler ancak romantik yeniçağ romanlarında olurdu. Halledebilirim sandım ilk başta, üstesinden gelirim. O zaman karar vermiştim sana yalan söylememeye. Bilmiyordum olacakları. Nereden bilebilirdim? Bizi karşılaştıran kader seninle birlikte beni paklarken benimle birlikte seni kirletiyormuş. Bilmiyordum. Bilsem yalanlar söylemeye devam eder, seni kendi karanlığıma hiç çekmezdim. Bilmiyordum. Sadece seni seviyor ve başka hiçbir şey bilmiyordum.
Sayfa 138
