Kitap imamın kızı olan Emine'nin Tevfik adındaki bir oğlana kaçmasıyla başlıyor. Emine Tevfik'e kaçıyor ama umduğunu bulamıyor. Tevfik orta oyunu oynayan, tek meşgalesi bu olan, ev geçindirmeyi bilmeyen hatta evliliğin ciddiyetinde olmayan bir adam. Emine ise Tevfik'e boyun eğmeyen, üstten bakan, onunla bir karı koca olmaktan ziyade ona hep efendi olmak isteyen bir kadın. Sinekli Bakkal adını verdikleri bir bakkalları var ama Tevfik burayı yönetmeyi beceremiyor, günden güne batma noktasına geliyorlar. Tek geçim kaynakları burası olduğu içinde Emine işlerin başına geçiyor. Bu noktada aralarında efendi çalışan ilişkisi ön plana çıkıyor ve günün birinde Tevfik'in bir davranışı sebebiyle Emine evi terk edip imam babasının yanına yerleşiyor. Asıl hikâye burada başlıyor zaten. Hikâyenin asıl kahramanı Emine'nin baba evine dönerken hamile olduğu kızı Rabia. Bu noktadan sonra onun hikâyesi başlıyor. Kitap Rabia ve onun yetişmesi, dini terbiyesi, sesinin güzelliği gibi unsurları ön plana çıkaracak şekilde devam ediyor. Bundan sonrası asıl hikâyeyi oluşturuyor, o yüzden anlatmayayım siz okuyun. Kesinlikle tavsiyemdir.
Halide Edib Adıvar okumayı, onun betimlemelerini, konuyu anlatma tarzını, akıp giden sayfaları çok seviyorum. Ne zamanki kitap okuyamıyorum derseniz elinize bir Halide Edib Adıvar kitabı alın ve tekrar hayata dönün.
Sinekli BakkalHalide Edib Adıvar · Can Yayınları · 202218,3bin okunma
GARİP BİR ŞEYDİR DÜNYA
Hiçbir şey değil sanıldığı kadar öyle değerli
Başkaları gelir Onların kalbi benimkisi gibidir
Hepsi de ota dokunmasını ve seni seviyorum demesini bilir
Ve seslerin yitip gittiği akşamda düş görmesini
"Şimdi kapıyı açıp girdiğim zaman beni soğuk
bir sessizliğin karşıladığı küçük evde senin güler yüzün tarafından karşılanmak bana saadetlerin en büyüğü gibi geliyor."
Elime kitabı aldığımda, kitabın kapağına bir süre dalıp gittim, mutlu yüzler, ışıldayan gözler, umut dolu bir fotoğraf vardı kapakta. Gelecek vaat eden bir fotoğraftı
İpleri dolaşmış uçurtmalar gibiyim
Bu günlerde.
O köprücük kemiklerine
Yuva kurup yaşayabilirim
Sen yeter ki içinden de olsa
Bir “seni seviyorum “ de;
Benim kulaklarım çınlasın kâfî...
Cemal Süreya
3 Haziran 2023..
Benim seni sevdiğimi söyleyeceğim derdimi paylaşacağım kimsem yok. Her şeyi kendi içimde yaşamam lazım benim. Ne seni sevmeye hakkım ne de beni sevmedin diye hesap sormaya hakkım var sana. Benim bu dünya da hiç bir şeye hakkım yok. Ama en çok seni sevdim. Kimse de bilmedi sevdiğimi. Sen bile. Ne zaman okursan oku. Seni çok seviyorum çok özlüyorum.
+Neden ikinci el kitapları seviyorsun
:Yaşanmışlıkları yüzünden..Başkalarına ait olanları bulmayı seviyorum. Notlar, telefon numaraları, sayfaların içinde unutulmuş bir iki şey.
Onların hikayelerini, kimlere ait olduğunu düşünmeyi çok seviyorum.
Yeni hayatlar yaratıyorum kafamda, düşlerimde...
Atam'ı anlatan kitapları okumayı çok seviyorum. Bu kitabı aldığım zaman da okumak için sabırsızlanıyordum ve beklediğim gibi bir kitaptı. Çok akıcı, sade ve anlaşılır bir dille yazılmış olması kitabı kısa sürede bitirmemize neden oluyor. Kitaptaki anılar beni o zamana götürdü sanki ve Atam'ın dünya görüşünü, bakış açısını bir kere daha anladım. Kitabı büyük bir zevkle okudum ve bitmesin istedim. Herkesin okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. En keyif aldığım okumalarımdan biri oldu.
Yirmi sekizinci yaşımdan yazıyorum ya da yirmi dokuz.. insanları iyileştiren onların yüreğine dokunan bir yanım var ve bununla yıllarca gurur duydum. Hatta birkaç dakika öncesine kadar da gurur duymaya devam ediyordum. Uyanışım okuduğum bir kitap sayesinde oldu. (Umarım uyanmışımdır.) İnsanlara koşturmaktan kendime geç kalmışım ve nasıl olsa hallederim diyerek kendimi hep ihmal etmişim. Dünyaya bir kere geliyorum ve dolu dolu yaşamak istiyorum. Rabbimin bana çizdiği o muazzam çizgi içerisinde dolu dolu.. yaşamaya bugünden başlıyorum. Biraz mola.. kendimi tanımalı ve omuzlarımdaki yükleri birer birer özgürleştirmeliyim. Yüreğime derman olmalıyım. Acele etmeden sakince kendime yetişmeliyim. Henüz yolun başındayım ve gidecek yolum çok. Kendimi seviyorum kusurlarımla birlikte. Kimseye ne güzellik borcum var ne de mükemmellik. Ben ağrılarımla ve gülüşlerimle var oldum. Canım kendimin omzuna bir kelebek kondurup dinlemeye gidiyorum sessizce dünyayı.