Huzur..
Arapça ḥbb kökünden gelen maḥabba(t) محبّة “dost olma, sevme, ahbaplık” sözcüğünden alıntıdır. Bu sözcük Arapça ḥabba حبّ “sevdi, dost idi” fiilinin mafˁala(t) vezninde masdarıdır.
Aslı mahabbet/mehabbet şeklindedir.
hubb, muhabbetname, muhabbetşinas
habip (ahbap, ehibba), mahbup, muhip.
Sohbet kelimesi kökeni de bir o kadar manidardır.Ne güzeldir ki o öze köke ulaşmak ..Huzur..
Sevmek, narsisizmin ve benmerkezciliğin yarattığı hapsihanenin yalnızlık ve soyutlama hücrelerinden kurtulmaktır.
"Sevgi, özgürlüğün çocuğudur." O, asla zorbalığın çocuğu olamaz.
Çok güçlü sevebilen insanlar, çok güçlü üzüntüler de yaşayabilirler; fakat bu sevme ihtiyacı üzüntüye karşı koymalarını sağlar ve onları iyileştirir.
Kişi, uğrunda emek harcadığı şeyleri sever ve kişi sevdiği şeyler için emek harcar.