Bazı gidişleri vaktinde kabul etmek gerekir.Gitti ve bitti.Gözünde büyüttüğün aslında hiç varolmadı ki.. öyle gördün istedin.Ve seni uyandıran da o oldu.Hiç varolmayan..sorguladığın her anın kalbinde düğümler oluşmasına sebep oluyor.Engel tanımayan bu his seni ele geçiriyor.Kurtulmak nedir bilemiyorsun,aklına dahi gelmiyor.Kapılmış olduğun girdap nereye derse tamam diyorsun.Ve yine mutsuz kalıyorsun.Yanlış kişi doğru zamanını alırken farkına varamıyorsun.Bu kadar kolay olmamalı diyor tekrar tekrar anlayamıyorsun.Beklemek neyi beklediğini bilmeden..çınlanıyor zihninde.Susmuyorlar susmuyor susmuyorsun..konuşmanın anlamını bilmeden eyleme koyulduğun anlara gidiyorsun ve yine düğümler seninle.İstemek ne istediğini bilmeden..özlemek vakit yokken..düşünmek gittiğinde..unutmayı unutmak hissettiğinde.Yeterince sevmedi,istemedi.Hayatında mutluluklar dilerim.Hoşçakal.
B.K
Ben ne kadar yaklaşmaya çalıştıysam O, o kadar itti, ben ne kadar sevdiysem O, o kadar sevmedi. O, “ Hâlimiz böyle,” dese de ben hâlimi anlatamadım gitti.
Sayfa 151 - Timaş Yayınları, 1. Baskı Ekim 2017Kitabı okuyor
Siz sanıyorsunuz ki sizi çok seven insanlar başkasını sevemez, sizi unutamaz, hep size rağmen yanınızda olurlar, o zaten sizin cebinizde falan. O seni sevdiği için yanında sensiz yaşayamadığından değil, o seni unutmak istemediği için unutmuyor unutamadığı için değil, o sadece seni sevmek istediği için seviyor başkasını değil ve o cepte değil
-Tüm dünyadaki herkese bir kitap okutucak olsan bu hangisi olurdu?
Cevap veriyorum kesinlikle bu kitap olurdu. Önceleri biri bu soruyu sorduğun da biraz düşünür, öyle cevap verirdim. Şimdi hiç düşünmeden, ikilemde kalmadan söylüyorum bütün dünyanın okumasını isteyeceğim nadir kitaplardan.
Kitap okurken karakterlere bürünmeye, dünyaya onların
Kimse geri dönmeyecek,birinin geri döndüğü hiç olmadı,nefret ettiklerin çürüyüp gitti,keza sevmiş olduklarında.Daha çok sevmek mümkün müydü acaba?Yoksa bir ölüyü daha çok severek hayata döndürmek mümkündü de,daha hiç kimse yeterince sevmedi mi
Bitmedi, çilemiz zaman yolunda.
Yolumuz menzile, varmadı gitti.
Sevdik, sevdiğimiz sevmedi bizi,
Kadir bildik, kadrimizi bilmedi gitti.
Hep doğruluk dedik, doğru söyledik.
Yalana, yanlışa boyun eğmedik.
Belki de doğruluktan böyle kaybettik.
Yüzümüz dostlardan gülmedi gitti.
Tuttuğumuz dallar ellerde kaldı.
Dost dedik, güvendik ellere kaldı.
Sözümüz bir daha dillerde kaldı,
Saygıdan yüzümüz gülmedi gitti.
Yanlış biz demiydi düzen mi böyle ?
Hayatlar sahtemi, yaşam mı sahne ?
Figüran olduysak başroller nerde ?
Bu rolde yüzümüz gülmedi gitti.
Çektiğimiz çile dağlardan yüce,
Gerek yok gönülde nefrete öce,
Yüreğimiz emanet en kutsal güce
Sevgiden yüzümüz gülmedi gitti.