Ya sev...Ya sev....
Sevmek: tattırılan bu hissin ebedi olarak verileceğine iman etmek.
Sevmek: Seni muhabbetle heran yeniden Yaratanı her hücrende hissetmek.
Sevmek: ayrılıksız kavuşmak demek.
Sevmek ve sevilmek.
Kızmamak ve kırılmamak.
Vermek ve almak.
Dengenin iki kefesi mi olurdu yalnızca?
Ya ikiden fazlaysa..
Ya sonsuz ihtimallerde bir olansa.
Elimi uzatsam ateşe yanmayabilir miyim?
Ya da soğuk yeller estiğinde üşümeyebilir?
Peki ya uzaklarda mı yakınlarda mı hissetmek evladır?
Şu dünyanın Yabancısı olmak mı yerlisi olmak mı evla?
Ne dengenin bir kolundayım ne de ateşe uzanınca yanmam.
Bir garip hâl içinde dolanırım.
Ne yeller üşütmez ne de gözlerimde bir duman..
Ben yandıkça soğurum belki de
Soğudukça yanarım,
Bir yansımam kalır dünyaya da
Ziyaretçi bir kaşiften başkası olmam.
Tuğba Çabuk
bazı hikayeler mutlu sonla bitmez. bazen çok sevmek kavuşmaya da yetmez. bazen ne yaparsan yap, içindeki ağrı hiç geçmez.
Bir Gün Anlarsın
…Gün gelir de, sesini bir kerecik duymak için,
Vurursun başını soğuk, taş duvarlara,
Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın
Duyarsın.
Ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın…
Ümit Yaşar Oğuzcan
Sevmek emekmiş.
Emek ise vazgeçmeyecek kadar,
ama özgür bırakacak kadar,
Sevmekmiş! ⚘
(CAN YÜCEL)
Evlenmeden Önce
Doğan Cüceloğlu
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret
Özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık
Para, mal mı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mi olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş kurşun olamaz mı?
Victor Hugo
Ya'aburnee
Nedir aciz? Nedir Tebrizi?
Gönlü ile girene Mevlana ?
Güzel eder muhabbete salmış bülbülü,
nakşeder sümbülü,
hidayet eder ümmeti.
Sevgiliye dünya bir celse,
hidayete erene terse,
ahlak güzele gelse,
mumda erimiş ruhlara erse...
Hasret kula gelmiş ruhta öter bülbüle ermiş.
Rab, gönlü güzele
düşmüş. Huzur sana olmak, kula kusur.
Bedenlerimiz asılı dünyana, ruh kalmış ziyana...
Doyumsuz nefislerimize bir tutam müşkül,
Hakk'a kavuşmak ister sümbül,
deryanda buluşmak kapında bekler huzur...
Yutkunmak ister canlarımız eşik ettiğin kapında birer birer ağlamak,
huzura varmak günahlarımızda affında yanmak.
Biziz aciz bir toprakta yeşeren sadakan.
Gözlerimiz akan suların,
sabrın bir lütfun.
Sevmek dediğimiz kula rahmet,
uyku dediğimiz ruha gıybet,
nimet senden bereket.
Topraktan bize güller
yanmaktan korkan kullarına, sevmek ile imtihan kalbe konmuş bülbüle ziyan. Hasret çeker ruha korkar bu can. Kula şefkat, kullarına rahmet diler; aman huzurunda temiz kalmış gönlümüze bir yuva bekler bu can.