"Her an yeni bir yaşam sunulur bize.
Bugün, şimdi, hemen
tutabileceğimiz tek şey budur." alıntısıyla başlıyor kitap ve bu noktada kendine hayran bırakıyor. Odile ve Isabelle olarak yazılmış iki bölümde bu iki kadının Philippe'in yaşamında nasıl yer aldıklarına ve en önemlisi de duygularının nasıl yaşandığına uzanıyor cümleler.
Son
Kitabı Okuyanlar İçin Sıkılmadan Okuyacakları Bir Yazı Yazmak İstedim.
Damızlık Kızın Öyküsü
Uygun olmayacak bazı sahneler, anlatımlar ve şiddet içeren öğeler dolayısıyla bazı okurlara uygun olmayabilir veya bazılarını rahatsız edebilir. Ben de şiddet veya cinsel içerikli şeylerin sanat eserlerinde direkt veya detaylı verilmesini sevmiyorum. Ama demek ki sanatçı böyle tercih etmiş deyip geçiyorum. Özellikle bizim
Her zaman olmasa da çoğu zaman acı çekerek ayırdına varıyordum ki onu sevmem akla, umuda, iç huzuruna, mutluluğa aykırı bir şeydi; böyle bir şeyin kesinlikle mümkünü yoktu; bu sevgide, umudumu, şevkimi kıracak, hevesimi kursağımda bırakacak her türlü zorluk mevcuttu. Şunu da kesin bir biçimde ifade etmeliyim ki tüm bunların farkında olmam, ona olan sevgimi zerre kadar azaltmıyordu; onun kusursuz bir insan olduğuna yürekten inansam duygularımı ancak bu denli doludizgin ve sakınımsız yaşardım sanırım.