Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
1
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Çürümenin Kitabı
ÇÜRÜMENİN KİTABI
Saatler boyunca, başka saatleri bekleriz...
Olmadığın gibi hiç olmayacaksın; ya olduğun gibi olmanın hüznü...
Oluşun dışında yaldızlı bir dakika düşlüyorum, güneşli bir dakika, uzuvların işkencesini ve çürümelerinin melodisini aşan bir dakika...
"Düşüncelerimizin yönü yüreklerimizinkiyle aynı olmadığından, ayak altına
Terekte kalaylı tasın olaydım
Eğdiğinde dağ deviren kaşın olaydım
ben sevgilim işte böyle şeyler yazıyorum sana
bu eski, diyorlar, bu çok eski
türkü gibi sevmek eskir mi sevgilim,
onlar hiç türkü dinlememişler mi?
Sayfa 15 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Eski Yazlar Gibi Yeni...
idil'ime
Seni sevmek niye eski yazlar gibi hep yeni bende gittikçe daha çok hatırlanan bir şey olduğundan belki sevmek de hatırlamak gibi öyle sevindirici, iyileştirici ve gerekli, yan yana dizmek küçük küçük taşları, üst üste koymak mı demeli, peki, bu tören de burçlarımızın birer jesti olsun bize, ama taşlarımız da renkli olsun ki hem atalım hem kıyamayalım atmaya içimize. Beni şiirden yalnız sen kurtarabilir ve yalnız sen atabilirsin şiirin içine yine, peki yaz, de ki bir yaz günü doğmuşuz birbirimize, bu yüzden, yazdan başka bir şey gelmiyor içimden sana karşı ama geçmiyor da hiç yaz sende durmuş bir sevgi saati ve geri kalıyor hep bize kalıyor geri daha ileri gitmesin saati geçmesin bizi de yaz ya biz onu geçersek nereye gideriz ki unutalım unutalım unutmazsak eskir çünkü hatırlamak ilk defa gibidir hep ve her şeyi hatırlayalım, hatırlamak eski yazlar gibi hep yeni ve hep seni sevmek gibi iyi...
Sayfa 25Kitabı okudu
BİR KUŞ OLSAN
Bir kuş olsan gökyüzüne yurdum derdim
Bir anıt gibi kentimin en kalabalık caddesine
Diktim yokluğunu bakıp duruyorum
Gittin diye darıldım sanma sakın
Bitiyor canım benim
Sevmeler de bitiyor apansız
Kuru bir leke gibi ilkokul pantolonumda
İzi kalıyor belli belirsiz
Çorabımın yırtığını saklar gibi misafirlikte
Gülümseyerek geçiyorum kalabalık
(zamane türküsü)
... Biz ki duvarından memnun olmayan taşlarız
Yaşamak, yerini yadırgamaya benziyor, bu çağda...
... Türkü gibi sevmek eskir mi sevgilim,
Onlar hiç türkü dinlememişler mi?..
... Senden geçemiyorum sevgilim
Dahası zalim bir duvarın taşıyken
Dahası cem karacanın çomağını kıran feleğin esiri ben
Sana şöyle yazdım sevgilim
Rüyamda sevdiğindim
Uyandım el oldum.
Sayfa 15Kitabı okudu
Terekte kalaylı tasın olaydım
Eğdiğinde dağ deviren kaşın olaydım
Ben sevgilim işte böyle şeyler yazıyorum sana
Bu eski, diyorlar ,bu çok eski
Türkü gibi sevmek eskir mi sevgilim
Onlar hiç türkü dinlememişler mi ?
Sayfa 15 - Ötüken Neşriyat Yayınevi -1.Baskı- Ekim 2021
Eski Yazlar Gibi Yeni...
Seni sevmek niye eski yazlar gibi hep yeni bende
gittikçe daha çok hatırlanan bir şey olduğundan
belki sevmek de hatırlamak gibi öyle
sevindirici, iyileştirici ve gerekli, yan yana dizmek
küçük küçük taşları, üst üste koymak mı demeli
peki, bu tören de burçlarımızın birer jesti
olsun bize, ama taşlarımız da renkli olsun ki
hem atalım hem kıyamayalım atmaya içimize.
Beni şiirden yalnız sen kurtarabilir ve yalnız
sen atabilirsin şiirin içine yine, peki yaz,
de ki bir yaz günü doğmuşuz birbirimize,
bu yüzden, yazdan başka bir şey gelmiyor
içimden sana karşı ama geçmiyor da hiç
yaz sende durmuş bir sevgi saati
ve geri kalıyor hep bize kalıyor geri
daha ileri gitmesin saati geçmesin bizi de yaz
ya biz onu geçersek nereye gideriz ki
unutalım unutalım unutmazsak eskir çünkü
hatırlamak ilk defa gibidir hep ve her şeyi
hatırlayalım, hatırlamak eski yazlar gibi
hep yeni ve hep seni sevmek gibi iyi…
Sayfa 25Kitabı okudu
Hüzünlüdür bu yazılar. Karanlık bir odada, bir masa lambasının ışığı altında yazılırlar. Nedendir bilinmez, bazen bir hüzün çöker yüreğime, gece oluverir birden her yerde. Hüznü bile layığıyla yaşamak ister bazen insan. Öyle bir gece işte. Bazen seni bir kalem ve bir kağıttan daha iyi anlayan, yahut daha iyi anlatan hiçbir şey, hiç kimse olmaz. Kalemin kağıtta çıkardığı sesi mi seviyorum yoksa şu beyaz sayfanın adım adım karalanışını mı, bilmiyorum.
Gece bu kadar sessiz olunca kalbinin atışını bile duyabiliyor sanki insan. Gece en çok aşkı mı düşündürüyor acaba insana ?
Ben hep geceleri hayal kurarım mesela, gün doğunca yok olur hayallerim. Gün ayar ve yıldızlar gibi tek tek kayar hayaller. Sevilmekten daha çok sevmeyi severim ve en çok geceleri özlerim sevmeyi. Ne büyük meziyet bu sevme işi. Baktıkça pır pır eden yüreğinle, gözlerinin içine kadar gülümseyerek, durduramadığın o hep kokusunu alabilecek kadar yakın olma isteğiyle, birbirine dolanan ellerin ayaklarınla...
Birini çok sevmek böyle hüzünlü yazılar yazdırmasa keşke, avazın çıktığı kadar bağırtsa, haykırtsa seni tüm dünyaya.
Oysa yazmak nasıl da sessiz. Kalemin kağıda haykırışını duyamaz kimse. Bu yazılar yazılır da bir defterde unutulup eskir. Yazılanlar ise yazanın kalbinde koca bir boşluk olup kalır, her bir kelimesiyle.
Neyse işte, hüzünlüdür bu yazılar ve bazen iyi değildir geceler.
Yedi
Gitmekmi zor kalmak mı? - kalamayacağını için gitmek zorundaysanız, gitmek zordur. Gidemeyeceğiniz için kalmak zorundaysanız, kalmak zordur...
Dokuz
Ölmek türleri - pek çok örnek vardır! Yürümek gerekirken durmak, gitmek gerekirken kalmak, kalkmak gerekirken yatmak, görmek gerekirken gözlerini kapamak, konuşmak gerekirken susmak! Ah
