Allâh İçin Muhabbet...
Peygamber aleyhissalâtü vesselâm meâlen buyuruyorlar ki:
“Mahşer günü insanların sevap ve günahları mîzân edildiğinde birisinin seyyiesi (kötülüğü) hasenesinden bir fazla gelmiş. Bu bir tek seyyienin îcâb ettirdiği kadar cehennemde kalmamak için yakınlarından bir hasene talep etmiş. Anasına gitmiş alamamış, babasına gitmiş alamamış, evlâdlarına gitmiş alamamış. Hiç kimseden bir tek hasene alamamış olduğundan bir seyyie miktarı yanmak üzere cehennemin yolunu tutmuş giderken Dünyâ’da seviştiği bir insanla karşılaşmış. O insan da cehenneme gitmekteymiş. O mü’minin terâzisinde de tek bir hasenesi varmış. Gerisi hep seyyie imiş. Arkadaşına sormuş:
“-Sen dünyada çok iyi bir insandın. Beni de düzeltmeye çalışırdın. Seni dinlemezdim. Bundan dolayı hadi ben cehenneme gidiyorum, senin bu yolda ne işin var?” deyince arkadaşı durumu anlatmış. Bunun üzerine o günahkâr:
“-Arkadaş benim bir tek hasenem (iyiliğim) var. Mâdem o seni kurtarmaya yetiyor. Ben onu sana bağışladım. Bari sen kendini kurtar!” deyince bu diğergâmlık, bu dostluk tezâhürü Cenâb-ı Hakk’ın rahmet-i ilâhiyyesini tuğyânettirmiş ve o kulun bütün seyyiâtını hasenata kalbederek her ikisinin de cennete girmesini irâde buyurmuş.
Demek oluyor ki, Allâh için muhabbette sadece dünyevî plânda değil, uhrevî plânda bile böyle hatır ve hayâle gelmez istifâdeler mevcuddur.
Sayfa 120 - Sebil YayınlarıKitabı okudu
Aşk, insandaki basiret duygusunu, irade, kendini ve duygularını kontrol etme duygusunu alır. Sevgi, tam tersine verir.
EVLİLİK PAKETİ
∞ KİTAPLAR:
✅ Herşeyden evvel iyi bir ilmihal bilgisi
Bunun için Diyanetin ilmihalini tercih ediniz.
Nietzsche sık sık, "kaderi sevmek"ten söz ederdi. Demek istediği, insanın kaderle doğrudan yüzleşebileceği, onu bilebileceği, ona cesaret edebileceği, onu okşayabileceği, onu zorlayabileceği ve onu sevebileceğiydi. "Kaderlerimizin efendisi" olduğumuzu söylemek küstahlık olsa da, onun kurbanları olmaktan kurtulmuş durumdayız. Aslında kaderimizin eşyaratıcılarıyız.
Sayfa 335Kitabı okudu
Özet olarak övülen ahlaklar
Övülen ahlakların toplamı yetmiş sekiz tanedir. Bunları şöyle sıralayabiliriz:
1. İman,
2. Ehl-i sünnet ve'l-cemaat itikadı,
3. İhlâs,
Sayfa 310
