Yalnız kişi sevilmediğini, kimsenin ona dostça davranmadığını düşünür ama belki sorun daha ziyade şudur: dostluktan ve arkadaşlıktan karşılanması imkansız talepleri olduğundan birini sevmeye ya da birine dostluk göstermeye yeteneksizdir.
Tam olarak benden bahşediyor Doğan hocam…
Örneğin,yetersiz ve yeteneksiz olduğunu ve kimsenin kendine değer vermeyeceğini düşünen kişi,sevmese dahi,insanları severmiş gibi güler yüz gösterir;böylece diğerlerinin kendisine değer vermesini sağlamaya çalışır.Ne var ki,kendinin değerli olmadığını içten içe “bilir”! Bu nedenle ne kadar güler yüz gösterir ve kendini sevdirirse,o kadar yeteneksiz ve yetersiz olduğuna inanır. Dipsiz bir kuyuya giden olumsuz,aşağıya yönelmiş bir sarmaldır bu…
Sayfa 109Kitabı okuyor
