Daha önce kapıların dışında adlı tiyatro eserini okuduğum ve hayran kaldığım borchertin bu öykü kitabı basımı olmadığı için pc pdf olarak okumuştum yky yayınları basımını yapınca kaçırmadan hemen aldım kitaba gelince borchertin öykülerinden oluşan bir kitap ,güzel bir hayat yaşamamış kısa hayatı 20 yaşında odasında bulunan mektuplarından ve anlattığı bir fıkradan dolayı mahvolmuş hapishanede hücrede yatmış ağır kış şartlarında rusyaya savaşa gönderilmiş hastalanmış 25 yaşında dünyadan göçmüş tam bir savaş karşıtı borchert zaten öykülerinde savaşın acımasızlığını yaşanılan trajediyi bocrhertin her kelimesinde yaşıyorsunuz hele kitabın ilk başında karahindiba adlı öyküsunde hücrede yaşadığını ifade ederken kullandığı " beni bu yaratıkla yalnız bıraktılar sonunda,ama hayır yalnız bırakmadılar ,hücreye de tıktılar,herşeyden çok korktuğum bu yaratıkla kendi kendimle" kelimeler müthiş, yazık olmuş insanların savaş denilen lanet yüzünden genç yaşda ölüp gitmesi çok kötü o günden bu güne bir şeymi değişti hayır kelimelerimizi kullanırken şimdide korkuyoruz borchert kadar cesurda değiliz tehlikeli vahşi iki ayaklı canlılar aynı dünyayı paylaşmaya devam ediyoruz borchert okumak mutlu etmiyor insanı yaşasaydı kazanacaklarımızı düşününce kitapda her cümlesi yaşamından bir parça olmuş belki yaşamasaydı bu dramı böyle yazamazdı büyük yazarların hayatlarıda zor olmamış mı
