Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
405 syf.
8/10 puan verdi
Grange bu kitabı da okuduğum diğer kitapları-Kızıl Nehirler,Leyleklerin Uçuşu ve Şeytan Yemini- gibi beni gayet tatmin etti. Bu kitabı bulunduğumuz coğrafyada yaşayanların okuması gerektiğini düşünüyorum. Türkiye'nin 80'li yıllardaki siyasi durumunu bir Türk gibi iyi yorumlamış. Ayrıca yazar kitabında Türkiye'de yaşayan diğer ulusları da es geçmemiş.
Herman Hesse birçok Alman yazar gibi iki cihan harbine tanık olan bir savaş çocuğu. Bu Alman savaş çocukları yaşadıkları travmaları, hüznü, derin düşünceyi, yüzeysellikten sıyrılıp öze ulaşmış olmayı hatta biraz da karamsarlığı ve bunalımı temsil ediyorlar. Ben bu ruh halini ve dili çok seviyorum, bana aşırı derecede hitap ediyor.
Hesse'den
Toplumdan soyutlanmış bir şekilde yaşayan Tebliğciler'in (tarikat, topluluk) rahibi Samuel Wending'in şüpheli ölümünü anlatıyor Küllerin Günü. Pierre Niémans ve İvana Bogdanovíc ise bu şüpheli ölümü aydınlatmak için çalışıyorlar.
Küllerin Günü, Bağ - Kan - Ateş isimli üç bölümden oluşuyor. Bunları Serim - Düğüm - Çözüm bölümleri olarak düşünebiliriz.
İlk defa Grangé okuyan biri olarak, çok nadir polisiye-gerilim okuyan bir okur olarak heyecanlı bir kitap okumayı beklemiştim. Ne yazık ki hayal kırıklığı yaşadım. Çok durağan, hep aynı çizgide ilerleyen, bir türlü ivme kazanmayan bir okuma oldu benim için. Belki üç günde okunabilecek bir kitabı altı günde bitirmemin sebebi de bu durağanlıktı. Kitapta beni şaşırtan, heyecanlandıran bir şeyler okumayı bekleyerek çevirdim sayfaları ancak ne yazık ki sona kadar böyle bir okuma yaşayamadım. Grangé'a küsmüyorum, başlangıç için yanlış bir seçim olduğunu düşünüyorum, arkadaşlarım Şeytan Yemini ve Siyah Kan kitaplarını mutlaka okumamı önerdiler. İlerleyen günlerde yine bir Grangé kitabı okuyacağım.
Bayağı bir uzun zamandır, yaklaşık olarak 4 senedir Grange okumamış, onda da beğenememiş (Sisle Gelen Yolcu) bir okur olarak Grange okumak bu sefer çok iyi geldi. Grange romanlarındaki o karanlık atmosfer, sert mizaçlı, az da olsa herhangi bir sorunu olan karakterimiz tekrardan bu kitapta Grange usulünde vardı. Sert mizaçlı demişken sertliğinin
Başkomiser Luc'un intihar girişimi ile başlar serüven. Başkomiser Mathieu kendisi gibi katolik inancına sahip olan Luc'un intiharına bir anlam veremiyor.Luc'un intiharını ve Luc'un yarım bıraktığı soruşturmayı incelemeye odaklanır.
Mathieu, soruşturma ilerledikçe, Luc’un intiharından önce araştırdığı cinayetin, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde pek çok örneği olduğunu fark eder.Araştırması derinleştikçe Mathieu, şeytan tarafından hayata döndürüldüklerine inanılan Işıksızlar ile karşılaşıyor.Mathieu, soruşturmasını mantık çerçevesi içinde tutmak için elinden geleni yapıyor. Karşısındaki gücün Şeytan değil, bir ölümlü olduğu fikrine bağlı kalmaya çalışıyor.
Şeytan'ın ışıksızlar ile olan hikayesinin çok fazla uzatıldığını düşünüyorum . Bu konu biraz beni sıktı açıkçası.Ehh yeter be anladık dediğim anlar oldu.
Kitap aslında bir serinin devamı niteliğinde; ilk olarak Siyah Kan , Şeytan Yemini ardından Ölü ruhlar Ormanı'nin okunması daha güzel olabilir.
Grange'nin beğenmediğim bir kitabı henüz yok, bu kitabı da gayet heyecanlıydı. Özellikle son 150 sayfasını anlatamam. Polisiye - Gerilim seven arkadaşların beğenerek okuyacaklarını düşünüyorum.
Her zaman ki gibi , türünün bir numarası. Grange ve kitapları insanı bambaşka bir dünyaya götürüyor. Akıcı dili ve konuların inanılmaz bağlantıları her zaman şaşırtıyor. Mutlaka okunmalı :) Sevgiyle kalın.