Kadın olmak dünyanın her yerinde zordu.
Sayfa 60 - Ephesus TravelKitabı okudu
Seyyah Olarak Bilinen Evliya Çelebiyi İstihbarat Kimliği İle Bilmek
_"Asıl hedef sendin Evliya, senin öldürülmen gerekiyordu, çünkü sen çok şey biliyorsun. Daha doğrusu, senin birşeyler bildiğinden şüphelenen bazı isimler var. Senin hiç görmediğin, benim de üstümde olan isimler ki işte bundan dolayı senin defterini kapatmak istediler. Ama şunu bil ki ölümün Devlet-i Aliyye için olacaktı..."_
Sayfa 147
"hapishaneler, hayvanat bahçeleri, kamplar, tımarhaneler
boşaltılsın derhal; ben bütün kentlerinde barışla, erdemle,
insanlık haklarımla keyiften gebere gebere,
ıslık çalarak dolaşan bir seyyah olmak istiyorum..."
Kadın olmanın zorluğundan hep dem vuruluyor ama inanın bazı yerlerde kadın olmak çok daha zor.
Sayfa 143Kitabı okudu
-Aşık olmak için öyle çok sebep var ki;
Mesela, dalından düşen bir gül yaprağı beni sev diyor.
Gönül bahçesi hariç, tüm bahçelerin gülü solar,
Rüzgar gibi seyyah olma, bir insanın gönlüne gir diyor.-
Lütfen okuyalım ve paylaşalım okumadan geçmeyin
Derdin ölçütü neydi sahi:
Kaç insan öldürünce zalim,
Kaç kitap okuyunca alim,
Kaç diyar gezince seyyah,
Kaç diyar hezimetten sonra bezgin, olurdu ki insan?
Kaç olunca çok,
kaçta kalınca azdı rakamlar?
Neye göre kime göreydi ölçüt?
Aynı su değil miydi?
Patatesi yumuşatırken yumurtayı sertleştiren?
Neydiki bizi üç günlük dünyada kalp kırmaya yönelten sebepler?
Derdin ölçütü neydi sahi?
Ekmeği bayat olanın yanında pırlantası küçük olanın derdi de dert miydi gerçekten?
Tüm bunlara verilecek bir cevap,bir tebessümden ibaret olmaz mıydı sahi?
Hayat kısa gidecek yol uzun,
Rabbim dualarımızın kabulüne engel olacak bütün günahlarımızı af eylesin inşallah.
"İnsanlar her şeyi hem kendileri, hem de başkaları için zorlaştırıyorlar. Yine de," dedi, "bir dağı aşmak zorunda olan bir seyyah gibi bu konuda susmak en iyisi; elbette dağ olmasa, yol çok daha rahat ve kısa olur; ama sonuçta orada ve aşılması gerekiyor."
Sayfa 61Kitabı okudu
Gürültü etmeden çok da dikkat çekmeden Mela. Gidiyorum dünya hanesinden. Her yangına su dökmüş de bir ciğerindeki aleve dokunamayan biri olarak gidiyorum.
Seni en güzele emanet ederek, en güzel günlere seni çizerek gidiyorum. Kapanıyor yavaş yavaş pencerelerin perdeleri, güneş görmeyeli seneler olmuş odamın duvarlarına senin adını fısıldayarak gidiyorum.. Ne güzel hayaller vardı bilse ; güller sermek isterdim mesela yollarına. Papatyalar yetiştirmek perdesi kapanan cam kenarlarında. Bir sobanın başında bir gaz lambası eşliğinde sana şiirler okumak gibi hayallerim de oldu bağışla. Tasavvur etmekte zorlandım gerçi sadece varlığını görebildim rüyalarımda. Çünkü gözlerin hep uzak diyarlarda seyyah. Ben bedevi olarak sana epey uzak.. Ben ulaşamıyorum sana Mela. İçim ürperiyor acı tebessümlerimin sahteliğinden. Bir tebessüm edişinin hayaline dalıyorum nice zaman sonra. Gözlerim dikili tavanda saat gece bilmem kaç, kulaklarımda çınlıyor ismimi hitap edişin, sonra ismimi seviyorum. Sonra yine seni, hep daha artarak. Masum kalbinden çıkan yollara rast gelme duasıyla avuçlarıma üflüyorum okuduğum duaları. Gözlerimin kanları gidene kadar sıkıyorum sonra avcumdaki aynayı. Gözlerimdeki kan ellerime doluyor. Mela, bir senin hayalin okşuyor başımı. Ben bir sana diyemiyorum.
*Yollar biliyorum. Bitip tükenmek bilmeyen yollar. Zaten bir seyyah değil mi ruhum?*