Üçüncü (Sıddîkiyye) Silsile
1. Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed b. Abdullah (sallallahu aleyhi vesellem)
2. Hz. Ebû Bekir es-Sıddık (radıyallahu anh)
3. Hz. Selmân-ı Fârisi (radıyallahu anh)
4. Şeyh Kasım b. Muhammed b. Ebû Bekir es-Sıddık (radıyallahu anhüm)
5. Hz. Cafer es-Sadık (kuddise sırruhû)
6. Şeyh Bayezid-i Bistâmi (kuddise sırruhû)
7. Şeyh Ebü'l-Hasan
Abdestsiz Gezilmez! :))
***
Herkî aşiretinden Molla Abdullah isminde bir müderris, iki talebesi ile ziyaret için Nehrî'ye giderken, çayın başında oturdular. Molla Abdullah, talebelerine:
"Herkes abdest alarak Nehrî'ye gider. Abdestsiz kimse gitmez. Ben bu âdeti bozup, abdest almadan gideceğim!" dedi.
Talebeleri: "Hocam, biz bu âdeti bozmayalım, abdest alıp da gidelim," dedilerse de,
Hoca Efendi: "Sanki bu dinî bir hüküm müdür? Ben yapmam!" dedi.
Bu arada elini yüzünü yıkarken, koltuğundan bastonu suya düştü. Elini uzatıp, bastonu almak isterken, hikmet-i ilâhî baston, onun başına, yüzüne vurarak yüzünü, gözünü kan içinde bıraktı. Sonra baston kayboldu. O da, böyle söylediğine pişman oldu. Yaralarını sarıp, abdest aldı. Nehrî'ye gitti. Seyyid Hazretlerinin dergâhına girince, bastonu duvarda asılı gördü. Gözleri bastona takılıp kalınca,
Seyyid Tâhâ Hazretleri: "Herhalde bu bastondan dayak yemişsiniz!" buyurdu. Molla Abdullah yaptıklarına pişman olup, tevbe etti, talebelerinden olmakla şereflendi.
Barzan Köyü Irak/Kürdistan Bölgesi'nin Erbil ili'nin Mergesor Kazasına bağlı bir köydür. Barzaniler olarak anılan ve bölge tarihinde oldukça etkin olan bu ailenin bilinen önemli şahsiyeti Molla Muhammed'in oğlu Molla Abdullah'tır. Molla Abdullah, ünlü İslam alimi Molla Yahya Muzuri'den (1773-1838) ilmi icazetnamesini alarak (1834) Barzan Köyü'nde bir medrese kurmuş ve dini tedrisata başlamıştır. Molla Abdullah'ın, Abdurrahman, Abdürrahim ve Abdüsselam adında üç oğlu vardı. Molla Abdullah, daha sonra Taceddin lakabını alacak olan oğlu Abdurrahman'ı dini tedrisat için Nehri'ye, Seyyid Taha-i Hakkari'nin yanına göndermiştir. Kendisinin ölümünden sonra yerine oğlu Abdurrahman geçmiştir. Böylece ilk kez Nakşibendi Tarikatı Barzan'da kök salmaya başladı. Şeyh Abdurrahman'ın vefatından sonra yerine küçük kardeşi 1. Şeyh Abdüsselam Barzani geçmiştir. Şeyh Abdüsselam Barzani'nin kaleme aldığı bazı Arapça ve Kürtçe eserleri günümüze ulaşmıştır. Akaid üzerine yazdığı bir eserinde bunu Aste Köyü'nde hicri 1264'te (miladi 1848) kaleme aldığını dercetmiştir. Şeyh Abdüsselam 1872'de vefat etmiş ve ardında Muhammed ve Kasım adında iki evlat bırakmıştır. Babasının yerine geçen Şeyh Muhammed Barzani döneminde Barzan Tekkesi çevresinde bulunan Nehri Tekkesinden Şeyh Muhammed Sıddık, Surçi (Bicil) şeyhleri ve Zeburi ağaları ile bir nüfuz çekişmesi yaşanmıştır..
Sayfa 179 - Osmanlı Arşiv Belgelerinde Şeyh Abdusselam Barzani, Yaşar KaplanKitabı okudu
Resûlullah'ın bir sünneti de budur.
Seyyid Tâhâ-i Hakkâri'ye;
"Seyyid Abdullah ne güzel şeyhdir. O'nda hiç kusur yoktur. Yalnız kusuru, onun münkiri, yâni karşısına çıkıp onun büyüklüğünü inkar eden kimseler bulunmamasıdır," buyurdu.
Berdesûr kasabasında bir medrese yapıp, müderrislik yapan ve mezunlar vermeye başlayan yeğeni Seyyid Tâhâ, arada bir huzura gelir, sohbetinde bulunur. Her defasında kendisine tasavvuf yoluna girmesi söylenir. O da;
"Bir gün inşâallah o da olur," der ve kendi kendine; "Peygamberlerin, âlimlerin ve evliyanın hep düşmanları, hasedcileri, sevmeyenleri olmuştur. Amcam Seyyid Abdullah dedikleri gibi büyük evliyadan olsa, muhakkak hasedçisi, düşmanı, çekemeyeni olurdu. Hele bu âhir zamanda ve kıyametin yaklaştığı, hakikatin unutulup,
bid'atin revaç bulduğu böyle bir devrânda acaba niçin hiç büyüklüğünü inkâr eden düşmanı yoktur?" diye düşünürdü.
Bir gün Berdesûr'da çarşıda birisinin, amcasının aleyhinde konuştuğunu gördü. Bunun üzerine; "Sevmeyeni, kabul etmeyeni olduğuna göre, evliyadandır," deyip, Nehri'ye geldi. Amcasına teslim olup, bir müddet istifâde etti. Sonra Mevlânâ'nın daveti üzerine Bağdat'a gitti, orada kemâle geldi.