Sen, sen olarak yok olmak zorundasın, o zaman gerçek ortaya çıkar. Gerçeğin ne olduğuna dair hiçbir fikre sahip değilsin, rüyalarında bile. Sen gerçek dışısın ve gerçek dışılıkta yaşıyorsun. Rüyalarda yaşıyorsun, uykuya dalmış vaziyettesin. Uyanışın nasıl bir şey olacağını kavrayamazsın.
Yalnızca bir tek şey söylenebilir: Bildiğin hiçbir şeyi
Biraz duygusallaştım gibi
Bir kız... Hayır, bir melek... Hayır... Kelimelerle tarif edilemeyecek bir kadın. Konu ona gelince yazıp yazıp silmekten başka bir şey yapamıyorum. Bütün cümlelerimin çok üstünde yer alıyor sanki. Günlerim hayaliyle çalkalanıyor ve gecelerim... Her şeyin sessizliğe gömüldüğü o saatlerde bana yalnızca iki kelime söylemesini düşlüyorum: "Seni
Bir zamanlar mideye karşı başkaldırmış bedenin tüm organları;
Suçlamışlar onu, bedenin tam ortasına yerleşmiş bir girdap gibi,
Tembel ve eylemsiz diye; üstelik istif ediyor tüm yiyeceği,
Emek harcamıyor diğerleri gibi;
Öbür organlar ise, görüyor, işitiyor, düşünüyor, karar veriyor,
Bilgi veriyor, yürüyor, hissediyor,
Bedenin iştiha ve eğilimlerine birlikte, ortaklaşa çaba harcıyor.
Bunları şöyle yanıtlamış mide [...]
"Benimle tek amaçta birleşmiş dostlarım,
Hayatta kalmanızı sağlayan bütün gıdayı
Önce benim aldığım doğrudur; uygun olan da budur,
Çünkü ben bütün bedenin fabrikası ve deposuyum.
Ama hatırlarsanız eğer, bu gıdayı kan ırmakları ile
Bedenin sarayı olan yüreğe ve beynin tahtına gönderiyorum.
Dolambaçlı patikalar, işlikler, mutfaklar yoluyla
Benden alırlar bütün kaslar, küçük damarlar doğal besinlerini;
Birden aynı anda hayat bulurlar böylece hepsi.
Sizler, sevgili yoldaşlarım, hepinize ayrı ayrı verdiklerimi." Dikkat edin -
"Hepinize ayrı ayrı verdiklerimi bir anda göremezseniz de,
Ben hesabını kitabımı yapar, bilirim ki unu benden alırsınız,
Kepeği de bana bırakırsınız."
Sayfa 5 - 6 İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
